Friday, September 1, 2023

 

SRI LANKA PRESS COUNCIL: THE PROBLEMATIC FORUM OF STATE REGULATING IN SL?

Regulating is not only a form of controlling but also a reputed manner in legislation. Media regulating is another top topic of most discussions relevant to socio – politics and legal dimensions. Sri Lanka Press Council is established in 1973 under the Sri Lanka Press Council Act, no 5 of 1973 as a government body to regulate the print media in Sri Lanka. As per the act objectives of this Government body are to regulate and to tender advice on matters relating to the press in Sri Lanka. But, since the inspection of the council the term of ‘Press Council’ also was a controversial form to the media industry of Sri Lanka. The active Journalists, Journalists’ forums and other pressure groups interpreted the new body as a tool of jeopardous to the freedom of free writing which journalists ever had.

Therefore since 1973 to 2023 in special occasions the matter has being discussed in several forums in Sri Lanka. Even though, this type of government regulating bodies are not a novel concept to the media world. The region including Asia, America and Europe also have been experienced press councils or media councils as per the need of their media societies. But state regulating method is a criticized form of regulation in all regions. Instead of that self-media regulation, in – house media regulation, co – media regulation has been popularized in the recent era as an alternative method to the state regulation.

In Sri Lanka, though the press complaint commission was established in 2003 with a cooperative collaboration of media personnel as an alternative method to state based regulation, according to the revelations of report of media analysis was done by IFJ and scholars’ remarks, this self-regulation method also not in effective as the expected manner.

When the scrutiny analysis the act no 5 of 1973, it shows that, the provisions including,

·      The process of appointing, termination of members to the board.

·      Structure of the board.

·      Clause no 15 and 16 of the act.

·      The district judicial power of the council to summon and compel the attendance of any person, the production of documents, to administer any oath or affirmation to any person.

·      Fine and imprisonment could be enacted on the person who deemed to be guilty of the offence.                                                        

Have been fully criticized within the media society as a threat to the wellbeing of media freedom. Specially, being the structure of the board and appointing manner is scheduled under the presidential power and consent caused to build a non- trustworthy within the media society and pale the idea of state regulating.  Although, a regulating body is indeed for wellbeing of the media and society too.

In this case practically, Sri Lanka Press council has not yet used the legitimate power in full effect since the inspection of council. No one has imprisoned or fined through a court within the 50 years of its role of regulation.

It should be emphasized being a proper regulating authority with power to make evaluation on ethical infringement and making proper guidance to wellbeing of the journalists is not a matter to debate in a novel media society. According to the opinion of media expertise it should not be merely state or self-regulation but also a legally empowered co-regulation.

Therefore, the existence act could not be identified entirely a demon of curtailing media freedom in SL with its practical conduct as per the observation. Instead of identifying the SLPC act as a merely demon of media freedom, it should be pay the proper attention to make necessary amendments for the act with the collaboration of expertise, media personnel, policy makers, researchers as per a proper study. Otherwise, it also can be another jeopardy of regulating.    

 

 

 21 වන සියවසේ අභියෝගාත්මක මාධ්‍ය සගයා : පුවත්පත 

1802 ලංකාණ්ඩුවේ ගැසට් පත්‍රයෙන් ඇරඹි මෙරට පුවත්පත් කලාව වර්තමානය වනවිට ඩිජිටල් මාධ්‍ය අවකාශය දක්වා වර්ධනය වී ඇත.සෙසු මාධ්‍යවලට සාපේක්ෂව 21 වන සියවසේ අභියෝගාත්මක මාධ්‍ය පුවත්පත වන බව මාධ්‍ය කලාවට සම්බන්ධ බොහෝදෙනෙකුගේ අදහසයි . සැබැවින්ම රූපවාහිනිය, ගුවන්විදුලිය හා නව මාධ්‍ය , සමාජ මාධ්‍යයට සාපේක්ෂව පුවත්පත අභියෝගයට ලක්ව ඇත්තේ ද? බොහෝදෙනෙකු එය වඳවීමේ තර්ජනය අබියස සිටින බවට මත පළ කරති. ඒ කෙසේවෙතත් මේ මාධ්‍ය සගයා සෙසු මාධ්‍ය ආගමනයත් සමඟ එහි පවතින අනන්‍ය ලක්ෂණ හේතුවෙන් පැවැත්ම සහ අලෙවිය පිළිබඳ ගැටලුවකට මුහුණ පා සිටින බව නම් සත්‍යයකි .නමුත් මේ පැරණිතම මාධ්‍යය වඳවී යන බව එකහෙළා පුරෝකථනය කිරීම තරමක් දුෂ්කර වන්නේ මේ වනවිටත් එය සිය ආවේණික හැඩය වෙනස් කර ඇති බැවිනි .

නව පුවත්පත් කලාව වර්තමානයේ public Journalism" civic Journalism" Community Journalism,   conversational Journalism  සහ  ලෙස ද හැඳින්වේ . මේ ආශ්‍රිතව මෙම අභියෝගාත්මක මාධ්‍යයේ නව හැඩහුරුකම් රැසක් ඇතිවී ඇත. සාමාන්‍යයෙන් මෙම ඕනෑම ප්‍රවණතාවක් වසර පහත් දහයත් අතර කාලයකදී වෙනස් වීමට ලක් වේ . පුවත්පත ද කාලීනව වෙනස්ව ඇති බැවින් එය සම්පුර්ණයෙන් වඳවී යනු ඇතැයි කීමට ඉක්මන් වැඩි ය . නමුත් මුද්‍රිත පුවත්පත අලෙවිය පිළිබඳ යම් ගැටලුකාරී තත්වයකට මුහුණ පා ඇති බව පෙනේ. 

විශේෂයෙන්ම අන්තර්ජාලයේ නැඟීමත් සමඟ පුවත්පත් කලාව තුළ විප්ලවකාරී වෙනස්කම් ඇතිවිය. නුතන තාක්ෂණික බලපෑම පුවත්පත සහ පුවත්පත් කර්මාන්තය කෙරෙහි බොහෝසෙයින් බලපා ඇත. මේ නිසාම පුවත්පත සම්බන්ධ සෘණාත්මක පුරෝකථන සිදුකිරීමට ද ඇතැමෙක් පෙළඹුණේය. බෙහෝදෙනෙකු විශ්වාස කළේ විද්‍යුත් මාධ්‍යයේ නැඟීම, තාක්ෂණික වෙනස්කම් සිදුවීම, සමාජ මාධ්‍යයේ නැඟීම වැනි කරුණු මත පුවත්පත වසර කිහිපයක් තුළ අභාවයට පත්වනු ඇති බවයි.

නමුත් සමකාලීන පුවත්පත් මාධ්‍ය ආශ්‍රිතව පවතින ප්‍රවණතා දෙස සලකා බැලීමේදී පෙනී යන්නේ පුවත්පත ස්වයං අභියෝගාත්මක මාධ්‍යයක් බවට පත්ව ඇති බවයි. ලෝකයේ තොරතුරු සන්නිවේදනය සඳහා පවතින මාධ්‍ය අතර පුවත්පත ඉතා පැරණිතම මාධ්‍යයකි. ක්‍රමයෙන් ගුවන්විදුලිය හා රූපවාහිනි ආගමනය සමඟ පුවත්පත් මාධ්‍යය බිඳවැටෙතැයි අපේක්ෂා කළත් පුවත්පත ග්‍රහණය කරගත් ග්‍රාහක සමාජය තුළ එම මාධ්‍යයට පවතින අනන්‍යතා මත පුවත්පත ක්‍රියාත්මක වන බව පෙනේ. 90 දශකයේ අග භාගයේදී වෙබ් අඩවි පැමිණීමත් සමඟ සියලුම මාධ්‍ය අභියෝගයට ලක්වේ යැයි උපකල්පනය කළ ද අද දක්වාම එකී මාධ්‍ය අනන්‍යතා ආරක්ෂා කර ගනිමින් ක්‍රියාත්මක වේ. 

කෙසේවෙතත් ,

පුවත්පත දෛනිකව මිලදී ගතයුතු මාධ්‍යයක් වීම. 

තරඟකාරී මාධ්‍යකරණය තුළ වේගවත් තොරතුරු සංසරණයට ඇති හැකියාව අවම වීම.

මුද්‍රිත ප්‍රකාශනය වෙනුවට ප්‍රකාශන සමාගම් ඊ පුවත්පත් හා වෙබ් අඩවි වෙත යොමු වීම. 

පුවත්පතේ මුල් ස්වභාවය වෙනස් වීමට බොහෝ සෙයින් බලපා ඇත. එමඟින් සාම්ප්‍රදායික මුද්‍රිත පිටපත කෙරෙහි උනන්දුවක් දක්වන ග්‍රාහකයන් මෙන්ම අන්තර්ජාලය කෙරෙහි උනන්දුවක් දක්වන තරුණ ප්‍රජාව ඇතුළු විවිධ ග්‍රාහක මට්ටම් කළමනාකරණය කිරීම කෙරෙහි පුවත්පත් ආයතන වැඩි සැලකිල්ලක් දක්වනු ලබයි. ලෝකයේ “ද  ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට්” වැනි ඇතැම් පුවත්පත් සමාගම් මුළුමනින්ම පාහේ සිය පුවත්පත් මුද්‍රණය අවසන් කොට වෙබ් පුවත්පත් පමණක් පවත්වාගෙන යනු ලැබේ. මෙයින් වැඩිහිටි පාඨකයින් පුවත්පතේ මුද්‍රිත පිටපත වෙත තවමත් ආකර්ෂණය වී ඇති ස්වභාවයක් දක්නට ඇත.

මෙරට තුළ පුවත්පත් ආයතන වැසී යාමේ තර්ජනයක් පවතින බව පෙනී ගියත් වසරකට සාමාන්‍යයෙන් නව පුවත්පත් කිහිපයක් මුද්‍රණය වන බව පෙනී යයි. මේ අනුව පුවත්පත් කර්මාන්තය යම් යම් සමාජ ආර්ථික කාරණා මත දෝලනය වන බව පැහැදිලි ය. පාඨකත්වය හා ඉල්ලුම මත පදනම්ව ජාතික පුවත්පත් ,දිනපතා,සති අන්ත පුවත්පත්, මාසික පුවත්පත් මෙන්ම ග්‍රාහක කණ්ඩායමේ ස්වභාවය මත ළමා පුවත්පත් හා සඟරා, තරුණ පුවත්පත් හා සඟරා, කාන්තා පුවත්පත් හා සඟරා මෙන්ම ක්‍රීඩා,දේශපාලන, ඉවුම් පිහුම්, අධ්‍යාපනික, කලා ,ව්‍යාපාරික වැනි විවිධ ක්ෂේත්‍ර ආවරණය කරනු ලබන පුවත්පත් මෙන්ම සඟරා ද ඩිජිටල් මාධ්‍යයේ ප්‍රකාශන ද විශාල වශයෙන් පාඨකයා අතට පත්වේ.

සමකාලීනව පවතින තාක්ෂණය සමඟ පුවත්පත් කලාව ද බද්ධ වී ඇති බැවින් ජනමාධ්‍යවේදින් කුමන හෝ විශේෂාංගයක් ලිවීම සඳහා ඇසුරු කරගනු ලබන තොරතුරු මුලාශ්‍රවල ස්වභාවය හෙවත් තොරතුරු ලබා ගන්නා ආකාරය, පුවත්පත් පිටු සැකසීම හා මුද්‍රණය සඳහා යොදාගන්නා තාක්ෂණය අලුත් වීම වැනි සාධක මත පත්‍ර කලාව සැලකිය යුතු වෙනස්වීම්වලට භාජනය වී ඇති අතර මේ නිසා පොදුවේ පුවත්පත් කර්මාන්තයේ හැඩය ද වෙනස්වී ඇත. 

බොහෝවිට තොරතුරු මුලාශ්‍රය වෙබ් පිටු, සමාජ මාධ්‍ය ගිණුම්,ජංගම දුරකථන මඟින් වීඩියෝ පට හෝ හඬපට මඟින් ලබාදෙන තොරතුරු දක්වාම විස්තීර්ණ වී තිබේ. මෙවැනි සාධක මත ජනමාධ්‍යවේදියාගේ ක්‍රියාකාරීත්වයේ ස්වභාවය ද වඩාත් සංකීර්ණ වී ඇත. ආචාරධර්මීය ගැටලු මතුවීම කෙරෙහි ද මෙය වඩාත් බලපෑ හැකි ය . එබැවින් මෙම පැරණිතම මාධ්‍ය සගයා 21 වන සියවසේ මාධ්‍ය කර්මාන්තය අබියස පැවැත්ම , අන්තර්ගතය , වේගවත් බව , ලාභදායී බවට සරිලන නව හැඩයකට ප්‍රවේශ වීමේ අභියෝගයකට මුහුණ දෙමින් සිටියි .

සටහන - තිළාණි බණ්ඩාර



Friday, August 11, 2017






                ජීවිතයට වැට බඳින මාරයා ඩෙංගු

මොහොතක් සිතන්න 

    මෙරට පවතී තිස් අවුරුදු යුධ්දයටත් වඩා මරණ බිය ඇති කරමින් ව්‍යසනයක් නිර්මාණය කිරීමට ඩෙංගු රෝගයට හැකිවිය .අද වනවිට ඩෙංගු උණ රෝගය දිවයිනේ දිස්ත්‍රික්ක 12ක් පුරා පැතිර යමින් තිබේ .ලංකාවේ වාහක රෝග අතර ඩෙංගු ලයිස්තුවේ  ඉහලින්ම සිටින වාහක රෝගයකි.ජාතික ඩෙංගු මර්දන ඒකකයේ නවතම වාර්තා කිරීම් වලට අනුව ගෙවුණු මාස කිහිපය තුළ මෙරට ඩෙංගු රෝගීන් 90 ,000 ක් වාර්තා වී ඇත.මෙම කුඩා මඳුරුවා මාස හයක් පුරාවට මෙරට ජන ජීවිතය උඩු යටිකුරු කරමින් ජීවිත බිලිගනිමින් සිටී. ලෝක තත්වය සලකා බලන විට යුරෝපා හා ආසියානු රටවල් ද ඇතුළුව රටවල් විශාල ප්‍රමාණයක පැතිර යමින් තිබේ.දියුණු යුරෝපා රටවල් සාර්ථක ක්‍රමවේද යොදා ගනිමින් තත්වය පාලනය කළ ද බිලියන 2.5 ක පමණ ජනතාවක් වෙසෙන දකුණු හා ගිනිකොනදිග ආසියානු රටවල් සියයක පමණ ඩෙංගු උණ හා ඩෙංගු රක්තපාත උණ පැතිර යාමේ අවදානමක් මතුව තිබේ.ලෝකවාසී ජනතාවද සිටින්නේ අවදානම් තත්වයක ය .  මෙහි වරද ඇත්තේ ඩෙංගු මදුරුවා අත නොව මදුරුවන්ට වාසස්ථාන සපයන අප අතම ය.
       ඩෙංගු රෝගය වය්රසයක් මගින් ඇති කරන රෝගයකි.දැනට මෙරට මදුරු වර්ග 140ක් පමණ සිටියත් ආසාධිත ඊඩිස් ඊජිප්ටයි හා ඊඩිස් අල්බෝපික්ට්ස් යන මදුරු දෙවර්ගයේ ගැහැණු මදුරුවන්  රෝග වාහකයන් ලෙස ක්‍රියා කරයි.ඩෙංගු රෝගය කිසිසේත්ම එක් රෝගියෙකුගෙන් තවත් රෝගියෙකුට බෝ  නොවේ.නමුත් මදුරුවාගේ ශරීරය තුලට ඩෙංගු වයිරසය ඇතුළු වන්නේ ඩෙංගු රූගියෙකුගේ ශරීරයෙන් රුධිරය උරා බොන අවස්ථාවේදීය .වයිරසය ශරීර ගතවී සතියකින් පමණ තවත් පුද්ගලයෙකුට වෛරසය බෝ කළ හැකි මට්ටමට මදුරුවා ආසාධිත තත්වයට පත්වේ.එවැනි මදුරුවෙක් නිරෝගී පුද්ගලයෙකුට දෂ්ට කළ විට ඩෙංගු වයිරසය ඔහුගේ හෝ ඇයගේ රුධී රයට එක්  වේ . රෝගය බෝ වීමේදී ප්‍රධාන වශයෙන් den1,den 2 ,දෙන3 ,දෙන4 ලෙස  වෙනස් ආකාරයේ වයිරස හතරක් ලෙස ක්‍රියා කරයි.තත්වය මේ තරම් සංකීර්ණ වී ඇත්තේ ද මේ නිසා ය .නමුත් රෝගය සීඝ්‍රයෙන් ව්‍යාප්ත වන්නේ මදුරු ගහණය වැඩි වීම හේතුවෙනි.  
      පළමු වරට මෙරට රසායනාගාර පර්යේෂණ මගින් ඩෙංගු යයි සහතික කළ රෝගීයෙකු  පිලිබඳ වාර්තා වුයේ 1962 වසරේදීය .1965 -1966 වසර වලදී ඩෙංගු වසංගත තත්වයක් වාර්තා වුවද ඩෙංගු රක්තපාත රෝගීන් සිටියේ කිහිප දෙනෙකි.නමුත් 1970-1980 දශක වනවිට ක්‍රමක්‍රමයෙන් ඩෙංගු රෝග ව්‍යාප්තිය වැඩි වී ඇති අතර ඩෙංගු වසංගත තත්වයක් ද ඇතිවූ බව වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනය කළ පර්යේෂණ වලින් තහවුරු වී තිබේ .ඩෙංගු වයිරස කාණ්ඩ හතරම මෙරට පැතිර ගියත් පළමුවරට 1989-1990 කාල වකවානුවේදී 3 වන වයිරස් කාණ්ඩය නිසා ඩෙංගු රක්තපාත හා ඩෙංගු කම්පන සහිත වසංගත තත්වයක් වාර්තා විය .මෙය වසර කිහිපයක් තුළ කෙතරම් ඉක්මනින් ව්‍යාප්ත වුවේ ද කිවහොත් 1996 වසර වනවිට ඩෙංගු රෝගය අනිවාර්යෙන්ම දැනුම් දිය යුතු රෝග ලැයිස්තුවට එකතු කරන ලදී.ඒ අතර වඩාත් ත්‍රීව ඩෙංගු රක්තපාත හා කම්පන තත්ත්ව සහිත වූ වසංගත තත්වයන් ලංකාව තුළ වාර්තා විය .
           වර්තමානය වනවිට වසර පුරාම ඩෙංගු වයිරසය ක්‍රියාත්මක වේ.ප්‍රජා වෛද්‍ය විශේෂ ප්‍රසිලා සමරවීර මහත්මිය පවසන ආකාරයට මේ වනවිට දිවයිනේ කොළඹ දිස්ත්‍රික්කය ඇතුළුව බස්නාහිර පළාත පුත්තලම ගාල්ල මාතර යාපනය මහනුවර යන ප්‍රදේශවල ඩෙංගු රොගීන් වැඩි පරමානයක් වාර්තා වී ඇත.2016 වසරේදී රෝගීන් 55000 ක් වාර්තා වී ඇත .එය වාර්තා වූ වැඩිම ඩෙංගු රෝගීන් ප්‍රමාණය ලෙස සලකනු ලැබුවද මේ වසරේදී එම ප්‍රමාණය ද අභිබවමින් රෝගීන් 90000 දහසකට බලපෑම් කිරීමට තරම්  ඩෙංගු මදුරුවා මෙරට තුළ ව්‍යාප්ත වී තිබීම තවත් ඩෙංගු මරණ ඇති වීමට මුලාරම්භයක් පමණි. සාමාන්යෙන් ඩෙංගු රෝග වාහකයාගේ හැසිරීම අනුව වසරේ මැයි සිට ජුලි දක්වා නිරිතදිග මෝසම අතරදී ද වසර අග ඔක්තෝම්බර් සිට ජනවාරි දක්වා කාලයේදී ඊසාන දිග මෝසම් වැසි ආශ්‍රිත කාලයේදී වැඩි ක්රියාකාරීත්වයක් පෙන්නුම් කරයි.
               වඩාත් වදගත් වන්නේ රෝගය වැළදුණු පසු පිළියම් යෙදීමට වඩා පුඋර්ව සුඋදානම මගින් රෝගය වලක්වා ගැනීමයි.අවදානමට පෙර සුදානම ඩෙංගු රෝගය කෙරෙහිද ඉතා වැදගත් වේ.ඇතිවී තිබෙන අවදානම් සහගත තත්වය මත ඩෙංගු මර්දනය කිරීමට විවිධ ක්‍රම ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී . ඩෙංගු රෝගියෙකු වාර්තා වූ වහාම තවත් රෝගීන් එම ප්‍රදේශයෙන් වාර්තා වී තිබේ නම්   පැය විසිහතරක් ඇතුළත අදාළ ප්‍රදේශය දුමායනය කිරීම සිදුවේ .අවට ප්‍රදේශයේ සිටින මදුරුවන් විනාශ කිරීම මෙහි අරමුණ වී ඇත.ජාතික ඩෙංගු මර්ධන ඒකකය මගින් මේ පිලිබඳ  විවිධ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී.මෙරට ඩෙංගු රෝගය සම්බන්දයෙන් එම ඒකකය සක්‍රීයව ක්‍රියාත්මක වේ.ඔස්ට්‍රේලියාව සහ සිංගප්පුරුව වැනි දියුණු රටවල නව ජිව පාලන ක්‍රමවීදයකින් බැක්ටීරියාවක් යොදාගන  මදුරු ගහනය පාලනය කිරීම සිදු කරයි.මෙයbti බක්ටෙරියාව මෙන් නොවුව   ස්වාභාආවිකවම කෘමීන්ගේ ශරීරයේ අඩංගු  බැක්ටීරියා විශේෂයක් වන අතර ඊඩිස් ගනයේ මදුරුවෙකුට බැක්ටීරියාව ඇතුල් කිරීම මගින් ඩෙංගු වයිරසය මදුරුවා තුළ ක්‍රියාත්මක නොවන තත්වයකට පත්වේ.නමුහ් මෙඅ දිගුකාලීන ක්‍රමවීදයකි. දැනට මෙරට ප්‍රධාන මදුරු මර්දන ක්‍රම කිහිපයක් ක්‍රියාත්මක වේ .ඒ යටතේ සිදුවන පරිසර කළමනාකරණය තුලින් පරිසර තත්ත්ව සංශෝදනය මදුරුවන් හා ගැටීම අවම කිරීම ප්‍රජාවගේ හැසිරීම වෙනස් කිරීම සිදුවේ.ලෝකයේ වඩාත් ප්‍රචලිත ජීව විද්‍යාත්මක ක්‍රම මගින් කීටයන් පාලනය කිරේම ද දැනට බහුලව සිදුවේ.එය වඩාත් හිතකාමී ක්‍රමවේදයක් වන්නේ ස්වාභාවිකවම කීටයන් පාලනය කළ හැකි බැවිනි.මදුරු කීටයන් ආහාරයට ගන්නා සතුන් හෝ ඔවුන්ගේ ක්‍රියාවලිය අඩපන කරන සතුන් භාවිත කරන අතර ගප්පි නලහදයා වැනි කීට භක්ෂක සතුන් ජාල ටැංකි වලට යෙදීම බහුලව සිදුවේ.රසායනික ද්‍රව්‍ය යෙදීමෙන් මදුරුවන් පාලනය කිරීම අත්‍යවශ්‍යම අවස්තාවකදී හැර නිතර නිතර භාවිත නොවේ.මෙරට දැනට වැඩිහිටි මදුරුවන් මර්ධනය කිරීම  සඳහා රසායන  ද්‍රව්‍ය අවකාශයට එක කිරීම  සිදු කරයි.
ම ක්‍රම මගින් විද්‍යාත්මකව මදුරුවන් පාලනය කිරීමට අවකාශය සලසා ගත හැකි වුවද  එය කොතෙක් දුරට රෝගය පාලනය කිරීමට සමත් වී  තිබේ ද යන්න ගැටලුවකි.
        මේ සඳහා වන ප්‍රමුහ්කතම අවශ්‍යතාවය මතු වන්නේ මෙහිදීය . ප්‍රජා විශේෂ වෛද්‍ය ප්‍රසිලා සමරවීර මහත්මිය පවසන ආකාරයට මදුරු ගණත්වය අඩු කළ යුතු යයි  දැනුම්වත් වී සිටිය ද ප්‍රජාව තුළ එය කෙතරම් දුරට ඉටුවී තිබෙනවාද යන්න දැනට රෝගය පාලනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් මතු වී ඇති ප්‍රධාන ගැටලුවයි.ලාංකික ප්‍රජාව මෙම උවදුරෙහි භයානක බව හා ඒ සම්බන්ධයෙන් තමාට ඇති සමාජ වගකීම හඳුනා ගැනීම ප්‍රධාන අවශ්‍යතාවය වී ඇත.නමුත් මෙරට ඩෙංගු පාලනය සම්බන්දයෙන් ඉටුවී නැත්තේ ද ප්‍රජාවගේ ස්වය සහභාගීත්වය නොමැතිකමයි.බොහෝ පිරිස් ඩෙංගු රෝගය ගැන හෝ එහි භයානක බවත් රෝගයේ  ස්වභාවය පිළිබඳත් නොදනී.රෝග ලක්ෂණ මතු වුවද ප්‍රතිකාර නොගනෙම නිසා වැඩි පිරිසක් මරණයට පත්වේ.ජාතික ඩෙංගු මර්දන ව්‍ඒකකයේ ජාතික සම්බන්දීකාරක හසිත තිසේරා මහතා පවසන්නේ අත් බෙහෙත් හා වෙනත් ප්‍රතිකාර කිරීම නිසා අනිසි ප්‍රතිපල ඇති විය හැකි බවයි.නිවැරදිව රෝගය හඳුනාගෙන රජයේ රෝහලක් තුළ ප්‍රතිකාර වලට යොමු වීමෙන් සංකූලතා වලක්වා ගත හැකිය.එය ඩෙංගු රෝගයෙන් මිදීම සඳහා ගතයුතු වැදගත් තීරණයකි.වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර සංදහාඅ යොමු වීමේදී තරුණ පිරිස් ඒ සඳහා යම් මැලිකමක් දක්වනු පෙනේ. නමුත් ඩෙංගු මාරයාට වයස ඉලිබඳ ගැටළුවක් නොමැත.මේ වනවිට ඩෙංගු මරණ ප්‍රතිශතයදක්වා  සියයට 0.3  පහළ ගොස් තිබුන ද මියගිය ඩෙංගු උණ රෝගීන් අතර වයස අවුරුදු 5-19 අතර පිරිස 19%ක් ද වයස අවුරුදු 4ට අඩු දරුවන් 15% ක් ද වයස අවුරුදු 15-45 ත් අතර පුද්ගලයන් 15% ක් ද අවුරුදු 45 ට වැඩි වයස්ගත වුවන් 76% ක් ද වාර්තා වී ඇත

 වඩාත් වදගත් වන්නේ රෝගය වැළදුණු පසු පිළියම් යෙදීමට වඩා පුඋර්ව සුඋදානම මගින් රෝගය වලක්වා ගැනීමයි.අවදානමට පෙර සුදානම ඩෙංගු රෝගය කෙරෙහිද ඉතා වැදගත් වේ .මේ සඳහා අවශ්‍ය වන්නේ ප්‍රජාවගේ සහභාගේත්වය හා දැනුවත් භාවයයි.සාම සිකුරාදා දිනයක්ම හෝ සතියකට එක දිනයක් තම වටපිටාව පිරිසිදු කිරීම සඳහා යොදාගත යුතුය.තමතමන් ස්වයං ක්‍රියාත්මක වීමක් වන විට පොදුවේ සමස්ත පරිසරයම පිරිසිදුවේ.ඩෙංගු මදුරුවන්ට වාසස්ථාන සැපයීම මදුරු ගහනය වැඩි වීමට බලපාන ප්‍රධාන කරුණකි.මෙහිදී කසළ නිසි පරිදි කලමානකරණය කිරීම වැදගත්ය .ඩෙංගු මදුරුවා ව්‍යාප්ත වන්නේ නොදිරන ද්‍රව්‍ය නිසා ය.පොලිතින් ,ප්ලාස්ටික් භාජන ,යෝගට් කෝප්ප .විවිධ ඇසුරුම් වර්ග ,ටින් වර්ග වැනි නිවසින් හෝ කාර්යාලයෙන් හෝ පාසලේ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් තේරීමක් නොමැතිව අවිධීමත්ව පරිසරයට මුදා හරින කසළ  වර්ෂාවත් සමගම ජලය හා මුසු වීමෙන් ඩෙංගු මදුරුවාට බිත්තර දැමීමට අවශ්‍ය පසුබිම සකසයි.පුළුස්ස දැමීම ,ප්‍රතිචක්ක්රීයකරණය,වෙන් වෙන්ව කසල බැහැර කිරීම කළ යුතුය.පරිසරය පිරිසිදුව තබා ගැනීම පරිසර කළමනාකරණයට උපකාරී වේ.තමන්ගේ ආරක්ෂාව තමන් සලසා ගැනීම් ද වැදගත් ය. හැකි සෑමවිටම උදෑසනට හා සවස් කාලයේදී මදුරු විකර්ෂක ආලේපයක් ආලේපනය කිරීමෙන් මැඳුරු දෂ්ටනය වලක්වා ගත හැකිය.නිවසේ හෝ කාර්යාලයේ ජනෙල් වලට ගනකම් තිර යොදා ගැනීමෙන් ද මදුරුවන් ඇතුල් වේම වලක්වා ගත හැක. මෙම රෝගයේ භයානක බව පිලිබඳ නිරන්තරව ජන මාධ්‍ය ,පෝස්ටර් ,අත්පත්‍රිකා ,නිවේදන මගින් ජනතාව දැනුම්වත් කිරීම  ද ඩෙංගු මදුරුවන් බෝවන පරිශ්‍ර වලට එරෙහි නිසියාකාරව නීය්තිය ක්‍රියාත්මක කිරීම ද වැදගත්ය .එමෙන්ම ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීම් වලදී අවිදිමත් ඉදිකිරීම් නොකිරීම ද කානු පද්ධති  අවහිර  නොකිරීම ද අවධානයට යොමු කළ යුතු වේ. ප්‍රජාව ලෙස ජාතික ගැටළුවක් ලෙසත් තම ජීවිත අයිතියට එරෙහිව එල්ල වූ  තර්ජනයක් යයි සිතා බරවා රෝගය තුරන් කළා මෙන්ම ඩෙංගු ද තුරන් කිරීම සඳහා ද  ප්‍රජා සහභාගීත්වයෙන් සමාජය බලගැන්විය යුතුය. 
                      ලෝක උරුමයේ නොදත් කතාව
                       
                                             දඹුලු ඔයෙන් ඉස් සෝදා නාප          ල්ලා
                               සැරසුම් ගලට ගොස් සැරසී පලය      ල්ලා
                               පඩියෙන් පඩිය ගල් පඩිපිට නැගප    ල්ලා
                               දහසක් පෙති පිළිම දොර ඇර වැඳප  ල්ලා
        
 ශ්‍රී ලංකාව තරම් ස්වභාව සෞන්දර්යයෙන් මෙන්ම ඓතිහාසිකව ද එකසේ දෙස් විදෙස් සංචාරකයන්ගේ සිත් ඇද බැඳගත් රටක් තවත් නැති තරම්ය.දඹුලු විහාරය ලෝකය හදුනා ගන්නේ ලෝක උරුමයක් ලෙස ය.ඉහත සඳහන් වන්නේ මාතලේ ජනකවි පොතේ දඹුලු විහාරය පිළිබඳ දැක්වෙන කවියකි.එදා මෙන්ම අදත් දිනපතාම සැදැහැවතුන්ගෙන් සහ දෙස් විදෙස් සංචාරකයින්ගෙන් රංගිරි දඹුලු පින්බිම නොමඳ බුහුමනට ලක්වෙයි. මේ දිනවල ඒ පිළිබඳ වැඩිපුර කතාබහට ලක්වන්නේ එය ලෝක උරුමයෙන් ඉවත් කිරීමේ තර්ජනයට මුහුණපා ඇති නිසා ය.දේශපාලන වේදිකාවේ ද දඹුලු විහාරය උණුසුම් සංවාද ඇති කරන ඉතා ජනප්‍රිය මාතෘකාවක් බවට පත්ව ඇත .කෙසේ වෙතත් බෞද්ධයන්ගෙ නොමඳ ගෞරවයට පාත්‍ර වු මේ පින්බිමට ඇත්තේ දිගු ඉතිහාස කතාවකි.මේ සටහන තබන්නේ බොහෝදෙනෙකු නොදන්නා එම ඉතිහාසය කතාව ගෙනහැර දැක්වීම සඳහා ය.
  රංගිරි දඹුලු රජමහා විහාරය පිහිටා ඇත්තේ මධ්‍යම පළාතේ මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයේ උතුරට වන්නට ය. දඹුලු විහාරය දැකබලා ගැනීමට එන අයෙකුට මාර්ග කිහිපයක් ඔස්සේ මේ වෙත ළඟා විය හැකියි.මහනුවර හරහා විත් දඹුල්ල- මාතලේ පාරෙන් හෝ කොළඹ සිට කුරුණෑගල හරහා විත් දඹුල්ල පිරිවෙන හන්දියෙන් හැරී දඹුලු විහාරය වෙත පිවිසිය හැකියි. අද වනවිට දඹුලු විහාරය “උයන්වත්ත රජමහා විහාරය” හෙවත් ”ගෝල්ඩන් ටෙම්පල්“ සහ “පැරණි දඹූලු ලෙන් විහාරය” ලෙස කොටස් දෙකකින් යුක්ත ය. දඹුලු ලෙන් විහාරය අඩි 600 පමණ උසින් පිහිටි ගල් පර්වත සමූහයක් මත පිහිටා ඇත.මෙහි පුරාවිද්‍යාත්මක වටිනාකමින් යුක්ත කොටස ලෙස හැඳින්වෙන්නේ ද මෙයයි.
    ඓතිහාසිකව මෙන්ම පුරාවිද්‍යාත්මකව ද දර්ශනීය ස්වභාවික පරිසරයකින් හෙබි දඹුලුු ලෙන්    විහාරය මෙහි වැදගත්ම ස්ථානයයි.මෙය ලක්දිව විශාලතම සංරක්ෂිත ලෙන් විහාර සංකීර්ණය ලෙස සැලකේ.අතීතයේදී මෙම ප්‍රදේශයේ දඹ ගස් බහුලව පිහිටීම නිසා දඹුල්ල වූ බවත් තවත් මතයක දඹ උල් බහුලව තිබීම නිසා දඹුල්ල වූ බවත් කියවේ.මෙම විහාරයේ ඇති දඹුලු ලෙන් යෝගාවචර භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ වාසස්ථාන වී තිබූ බව අවට පිහිටා ඇති ගල් ලෙන් වල කොටා ඇති සෙල්ලිපි වලින් තහවුරු වේ. අතීතයේදී ජම්බුකෝල, දඹකොළ,චතවන,චාතපබ්බත,වෙස්සගිරි,ස්වර්ණගිරිගුහා  ලෙෂ ද මෙම ස්ථානය හඳූන්වා ඇත.ජනප්‍රවාදයට අනුව “සීතා” නම් වැද්දෙකු විසින් මෙම ලෙන් සමුහය වලගම්බා රජුට  පෙන්වා ඇති අතර රජතුමා විසින් මෙය විහාර මන්දිරයක් බවට පත් කරවා සිව් දිසාවේ සංඝයාට පූජා කර ඇත. පසුකාලීනව 1848 කැරැල්ලට නායකත්වය දුන් ගොන්ගාලේගොඩ බණ්ඩාට ඔටුනු පළඳවා ඇත්තේ ද මෙහිදී ය.එවකට  මෙම විහාරයේ වැඩ විසූ ගිරානේගම ඉන්ද්‍රජෝති හිමියෝ එහි මුලිකත්වය ගෙන ඇත. දඹුලු ලෙන් විහාරයට පන්සල් හතරක අයිතිය පවතී.මැද පන්සල,ඉහළ පන්සල හෙවත් රංගිරිපාය,උයන්වත්ත මහා විහාරය හා උයන්වත්ත පුරාණ විහාරය යනු ඒ සතරයි.1848 කැරැල්ල නිසා ඉන්ද්‍රජෝති හිමියන් සමඟ උරණ වූ ඉංග්‍රීසි පාලකයෝ මෙම විහාරයන්හි අයිතිය මහනුවර අස්ගිරියේ මූල මහා විහාරයට පවරන ලදුව දඹුලු විහාරයේ විහාරාධිපතිත්වය අස්ගිරි මහා විහාරය දරතු ලබයි.භාරකාර ධූරය සඳහා පන්සල් හතරටම අයිති හිමිනමක් විහාරාධිපති හිමියන් විසින් පත් කරනු ලබයි.
      ලෙන් විහාරය නැරඹීමට යන අයෙකුට දඹුල්ල උයන්වත්ත රජමහා විහාරය අසලින් මීටර සියයක පමණ දුරක් ආ විට හමුවන දඹුලු ලෙන් විහාරය දෙසට යන මාර්ගයේ ගමන් කළ යුතුය.නැතිනම් ගෝල්ඩන් ටෙම්පල් හරහා මෙම ගමන් මඟට පිවිසිය හැකිය.මෙම මාර්ගයේ  ගමන් කරන්නෙකුට මෙය වන්දනා ගමනක් නොව අපූර්ව ලෙස ස්වභාව සුන්දරත්වය විඳගැනීමට ලැබුණු අවස්ථාවක් ද වනු ඇත.රාත්‍රී කාලයේ සංචාරය කරන්නෙකුට දහවල් දාහය  නිවා දමන සිසිල් සුළඟ ගෙනෙන්නේ නොමඳ සැනසිල්ලකි. මඳ දුරක් පා ගමනින් යන විට දඹුලු ගල හමුවේ.මෙහි නැඟීමෙන් පසු ගල් අතුරා ඇති මාර්ගය ඔස්සේ විහාරය තෙක් ගමන් කළ යුතුය.නැතිනම් දඹුලු ගල නැඟ පියගැට පෙළ ඔස්සේ ද ලෙන් විහාරය කරා ගමන් කළ හැකිය. මේ මාවත් දෙකේ යන්නෙකුට විඳගත හැක්කේ වෙනස්ම ආකාරයේ අත්දැකීමකි . විහාරයට පසෙකින් ඇති දහයියා කන්ද ද මේ ගමන් මාර්ගයේ යන්නෙකුට හමුවෙයි.  විහාරය  ගොඩ නැඟීමට ආ පිරිසට කෑමට දීමට කෙටූ වී වල දහයියා ගොඩ ගැසීමෙන් ගල් බවට පත්ව මෙම දහයියා කන්ද නිර්මාණය වු බව ජනප්‍රවාදයේ එයි.
    මේ සියල්ලම පසුකර විත් විහාරයේ දර්ශනීය වාහල්කඩෙන් ගොඩවෙන අයෙකුට මෙම රමණීය ලෙන් විහාරයට ඇතුල් විය හැකියි.කටාරම් සහිත ගල් ලෙන් පහක් මෙහි බුද්ධ මන්දිර ලෙස සකස් වී ඇත.මෙම විහාර මන්දිරයට ඉදිරියෙන් පිහිටා ඇති පොකුණ සහ වැඩ සිටිනා බෝධීන් වහන්සේ විහාරයට එක් කරන්නේ අමුතු ආලෝකයකි.ලෙන් විහාරය ඇතුල් වනවිට පිළිවෙළින් හමුවන්නේ දෙව්රජ විහාරය, මහරජ විහාරය, අලුත් විහාරය, පශ්චිම විහාරය හා දෙවැනි අලුත් විහාරයයි. මේවා බුද්ධ මන්දිර ලෙස සකස වූ ලෙන් ය.මෙම ලෙන් වල විවිධ ඉරියව් වලින් යුක්ත බුද්ධ ප්‍රතිමා 151 ක් තිබේ.ගල්,ගඩොල් ,මැටි හා දැව මෙම පිළිම සඳහා අමුද්‍රව්‍ය ලෙස භාවිත කර ඇත.විහාරයේ පර්වත වියන මෙන්ම වට ආවරණ බිත්ති ද සිතුවමින් අලංකාර කර ඇත.මෙ චිත්‍ර සඳහා වෙන් කර ඇති ඉඩ ප්‍රමාණය වර්ග අඩි 22000 කි. පොළොන්නරු සමයේ සිටම මෙම සිතුවම් නිර්මාණය කර ඇත්තේ නිලගම සිත්තර පරම්පරාව විසිනි.ඔවුන් සතුව ඇති “නිලගම සන්නස” තුළින් දඹුලු විහාරයේ සිතුවම් පිළිබඳ තොරතුරු රැසක් හෙළි වෙයි. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා නිලගම පරම්පරාවට ගම්වරයක්  ද පරිත්‍යාග කර ඇත.මෙහි පොළොන්නරු සමයට අයත්  චිත්‍ර කිහිපයක් ද වන අතර ඉතිරි ඒවා මහනුවර සමයට හා ඉන් පසු කාලයට අයත් ය.මේ සිතුවම්  තුළ බුදුුරජාණන් වහන්සේ වස් විසූ ස්ථාන, උපතේ සිට පරිනිර්වාණය දක්වා බූද්ධ චරිතයේ වැදගත් සිදුුවීම් ,මහින්දාගමනයෙන් පසුව ලක්දිව සිදුවූ ආගමික වශයෙන් වැදගත් සිදුුවීම්,සූවිසි බුද්ධ රූප, මහ රහත් රූප, විවිධ දෙවිවරුන්ගේ රූප, නෙලුම් මල් මෝස්තර,රැළි මෝස්තර මෙන්ම කොටු මෝස්තර ද මේ සිතුවම් අතර තිබේ. මහනුවර සමයේදී මෙරට වන්දනාමානයට ලක්වූ විශ්වකර්ම, සුමන සමන් ,බිසෝ බණ්ඩාර,ගණදෙවි,කතරගම ,විශ්ණු, ශක්‍ර මෙන්ම මාර දිව්‍ය පුත්‍රයාගේ රූපයක් ද මෙම චිත්‍ර අතර වෙයි. මහනුවර සමයෙන් පසු මෙම චිත්‍ර සංරක්ෂණය වී ඇතත් මේ වනවිට විහාර මන්දිර වල බොහෝ සිතුවම් මැකී යාමේ තර්ජනයට මුහුණ පා ඇත. සමහර ස්ථාන වල මැටි බදාමය ද ගැලවී ගොස් තිබේ. නමුත් මේ දිනවල පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව මඟින් යළිත් සංරක්ෂණ කටයුතු ආරම්භ කර ඇතැයි පැවසීම මෙම ලෝක උරුමයට ආදරය කරන කාහටත් සතුටට කරුණකි.
    මෙහි ඇති පංචමහා විහාරයන් ද දෙස් විදෙස් වන්දනාකරුවන්ගේ නොමඳ ගෞරවයට පාත්‍ර වුවකි. මෙම විහාරය රංගිරි දඹුල්ල ලෙස ප්‍රකට වී ඇත්තේ ද නිශ්ශංකමල්ල රජතුමා මෙහි පිළිමවල රන් ආලේප කිරීමෙන් පසුව යැයි සැලකේ .අදටත් බොහෝ පිළිමවල එසේ ආලේපිත රන් ශේෂ වී තිබෙනු දැකිය හැකිය. මෙම විහාර මන්දිර සෑම එකක්ම පාහේ විශේෂ වැදගත්කමක් දරනු ලබයි. විහාර අතරින් පළමුව හමුවන්නේ දෙව්රජ විහාරයයි. විශ්වකර්ම දිව්‍ය පුත්‍රයා විසින් නිමවන ලද නිසා ‘දෙව්රජ’ යන නම ලැබුණු බව ජනප්‍රවාදයේ එයි. විශ්වකර්ම දිව්‍ය පුත්‍රයාගේ රූපයක් ද මෙහි ප්‍රධාන දොර උළුවස්සට උඩින් නිමවා ඇත.සමහරුන් පවසන්නේ මහ රජුත් දෙව් රජුත් දෙදෙනාම එක්ව තැනූ නිසා මෙම නම ලැබුණු බවයි. මෙහි ප්‍රතිමා හතක් ඇති අතර පිරිනිවන් මංචකය දැක්වෙන පිළිමය එයින් ප්‍රධාන වේ. එම ප්‍රතිමාව අඩි 27 ක් දිගින් යුක්ත වන අතර රන් ආලේපිත ය. මෙය වළගම්බා රජ සමයේම කරන ලද පිළිමයකි. අඩවන් දෑස ,රැස්මාලා නොමැති හිස, ඇතුළට නෙරුණු කුස, පසුපසට ඇදුණු පාදය හා මඳක් ඉදිරියට ආ දණහිස යන පිරිනිවන් පිළිමයක හදුනාගත හැකි ලක්ෂණ පහම මෙහි දැකිය හැකිය.මෙම පිළිමයේ ශරීරාංගයන් වෙනුවෙන් වෙන වෙනම ගම් බිම් පූජා කර ඇත. නළලට-නළල්ගමුව,කන්වලට -කණ්ඩලම,ගිරියට-ගිරියගමුව, බඩට-බඩගමුව,පිටට-පිටගමුව, දෑලට-ඇළගමුව ආදිය පූජා කළ ගම් අතර වෙයි.
    දෙව්රජ විහාරයට පසුව හමුවන මහරජ විහාරය පිළිම සහ චිත්‍ර රැසකින් සමන්විත ය. දඹුලු විහාරයේ විශාලතම ලෙන් විහාරය ලෙස සැලකෙන්නේ ද මහරජ විහාරයයි.මෙම විහාරයේ දොරටු දෙකක් ඇති අතර මෙම ඕනෑම දොරටුවකින් ඇතුළු වන්නෙකුට හිටි පිළිම දෙකක් දැකිය හැකිය. ජනප්‍රවාදයට අනුව ඒවා වළගම්බා රජුගේ හා සෝමාවතී දේවියගේ පිළිම යැයි සැලකේ. වළගම්බා මහ රජතුමාගේ ප්‍රතිමාව උතුරු පසින් ඇති ප්‍රධාන දොරටුව ආසන්නයේ ඇත. දකුණු පස කෙළවර බිත්තිය ආසන්නයේ පසෙකින් පිහිටා ඇති තුන් තැනකින් වක් ගැසුණු පිළිමය නිශ්ශංකමල්ල මහ රජතුමාගේ යැයි සැලකේ. රජවරුන් තිදෙනෙකුගේම පිළිම දක්නට ඇති බැවින් මෙය හැඳින්වෙන්නේ මහරජ විහාරය නමිනි. විහාරය තුළ විශාල ඉඩකඩක් පවතින බැවින් දඹුලු විහාරය හා බැඳුණු විශේෂ ආගමික උත්සව එහිදී පැවැත්වේ. මෙම මහරජ විහාරය මධ්‍යයට වන්නට නොසිඳෙන ජල බිඳුව වෑස්සෙනු දැකිය හැකිය.වැඩිහිටියන් පවසන්නේ ගලේ ස්වාභාවිකවම පිහිටා ඇති පැලුමක් වැනි විවරයකින් වෑස්සෙන මෙම ජල බිඳුව පරම්පරා ගණනක් තිස්සේ නොසිඳී පවතින බවයි. එහි ජලය රැස් කිරීමට තඹ මුට්ටියක් තබා තිබුණ ද වෑස්සෙන ජලයෙන් මුට්ටිය පිරෙනවා විනා උතුරා යාමක් දක්නට නොවීම වන්දනාකරුවන්ගේ කුතුහලය වඩවන දසුනක් බවට පත්ව ඇත. අයෙක් මෙම තඹ මුට්ටියට පඬුරු දැමීමට ද අමතක නොකරති. මහරජ විහාරය හා බැඳි ජනප්‍රවාද රැසක් පවතී. වරක්  සිත්තරා මෙහි වියනේ සිතුවම් අඳින අවස්ථාවක වැරදීමෙන් රජු ලවා තීන්ත ඉල්වා ගත් නිසා ඇතිවු පසුතැවීමෙන් සියදිවි නසාගත් බවට මතයක් පවතී. මෙහි වියන ගැබ් 25 කට බෙදා ඇති අතර බුද්ධ රූප 1012ක් එහි ඇඳ ඇත. විහාර දොරටුවෙන් ඇතුළු වනවිටම දැකිය හැකි මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ දාගැබ හැඳින්වෙන්නේ ‘ගල්කුඩු සෑය’ නමිනි. දෙව්රජ විහාරයේ ඇති පිරිනිවන් බුද්ධ ප්‍රතිමාව නිර්මාණයේදී කඩා ඉවත් කළ ගල් කුඩු පස් පෑලපල්ලැහැක් තැන්පත් කර මෙය ඉදිකර ඇත.දාගැබ ගල්කුඩු සෑය නමින් හැඳින්වෙන්නේ ද එහෙයිනි. විහාර මන්දිරය තුළ අභය, විතර්ක,භුමිස්පර්ෂ,සමාධි ආදී මුද්‍රා වලින් යුක්ත හිටි පිළිම 16 ක් ද හිඳි පිළිම 39 ක් ද සැතපෙන පිළිමයක් ද දක්නට ඇත.ලෙන් විහාර අතරින් වැඩිම වපසරියක විහිදී ඇත්තේ ද මෙම විහාරයයි.

   ‘ඇඳිරි ගේ’ නමින් අතීතයේදී හඳුන්වා ඇති මහ අලුත් විහාරය කී්ර්ති ශී රාජසිංහ රජු විසින් තනවන ලද්දකි.මෙහි පිළිම ඉතා කුඩා ඒවා වන අතර රාජසිංහ රජුගේ ජීවමාන ප්‍රමාණයේ ප්‍රතිමාවක් ද විහාර මන්දිරය තුළ තිබේ.මහ අලුත් විහාරය අඩි 90 ක දිගින් යුක්ත වන අතර මෙහි ඇත්තේ ඉතා සීමාසහිත ඉඩකඩකි.ලෙනට ඇතුළු වන අයෙකුට දර්ශනීය මකර තොරණක් සහිත දොරටුවක් දැකගත හැකිය. මෙම දොරටුවට යොදා ඇත්තේ ගල් උළුවස්සක් වන අතර දොරෙහි පාදමට පදම් කළ පොල් කටුවක් යොදා ඇතැයි සැලකේ.මෙහි සියලුම බුදු පිළිම හා සිතුවම් නිර්මාණය කර ඇත්තේ මහනුවර යුගයෙන් පසුව ය.
                 
 පශ්චිම විහාරය මෑත කාලයේදී වඩාත් කතාබහට ලක්වූයේ එය අවාසනාවන්ත ලෙස නිදන් සොරුන්ගේ ග්‍රහණයට ලක්වූ නිසා ය.වළගම්බා රජු විසින් මුලින්ම තනවා ඇත්තේ ද මෙම ලෙන් විහාරයයි.පිළිම පහක් ඇති නිසා පස් පිළිම ගේ ලෙස ද හඳුන්වා ඇති අතර මෙහි ප්‍රතිමා 21 ක් තිබේ.ලෙන මධ්‍යයට වන්නට සෝමාවතී නමින් කුඩා දාගැබක් දැකිය හැක. එහි සෝමා දේවියගේ ආභරණ තැන්පත් කොට තිබී ඇතැයි සැලකෙන අතර දාගැබ එනමින් හැඳින්වෙන්නේ ද ඒ නිසා ය.නිදන් හොරුන් විසින් එය කඩා දමා ඇත.මේ වනවිට විශේෂ ආරක්ෂක පද්ධතියක් ද විහාරය තුළ ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී.එය මෙවැනි උවදුරු වළකා ගනිමින් ජාතික උරුමයන් රැකීමට ගත් වැදගත් කාලොවිත පියවරකි.
    දෙවන අලුත් විහාරය මහනුවර යුගයෙනුත් පසු ඉදිකල එකකි. දූල්ලෑවේ අදිකාරම විසින් මෙය කරවන ලදැයි විශ්වාස කරන අතර තොළඹුගොල්ලේ කෝරළ නැමැත්තෙකු විසින් 1915 දි මෙය අලුත්වැඩියා කල බව විහාරයේම සටහන් කර ඇත.මෙහි පිළිම නිර්මාණය කිරීමේදී ගඩොල් මැටි සහ හුණූබදාම භාවිත කර ඇත.තරමක විශාල සැතපෙන බුද්ධ ප්‍රතිමාවක් ද ඇතුළුව බුද්ධ ප්‍රතිමා 11 ක් දෙවන අලුත් විහාරයේ දක්නට ලැබේ.
  දඹුලු ලෙන් විහාරය නරඹන අයෙකුට ශ්‍රී විෂ්ණු මහා දේවාලය ද අමතක කළ නොහැක. ශ්‍රී විෂ්ණු මහා දේවාලය බැතිමතුන්ගේ නොමඳ ගෞරවයට පාත්‍ර වූවකි.මෙම දෙව් රුව වළගම්බා රජු විසින් කරවූවක් බව ජනප්‍රවාදයේ එයි. එමෙන්ම ඕලන්දක්කාරයන් විසින් දෙවිනුවර තිබූ උප්පලවණ්ණ දෙව්රුව මුහුදට විසිකළ බවත් ත්‍රීකුණාමලයට පාවී ආ එම පිළිමය ධිවරයන් විසින් රජුට දෙන ලදුව දඹුලු විහාරයේ තැන්පත් කළ බවට ද ජනප්‍රවාදයක් පවතී.තවත් අයෙකු පවසන්නේ මුහුදේ පාවී ආ කිහිරි කොටයක් දෙවියන්ගේ නියමයෙන් දේව රූපයක් බවට පත්කොට දෙවිනුවර දේවාලයක් තනවා එහි තැන්පත් කළ බවත් එය පසුව අලුත් නුවරටත් පසුව මහනුවර මහ විෂ්ණු දේවාලයටත් එතැනින් දඹුල්ලටත් ගෙනා බවයි.මෙය සෑම දෙනාගේම බුහුමන් ලැබූ දේවාලයක් බව පැවසේ.අදටත් ප්‍රදේශවාසීන් තුළ දේවාලය පිළිබඳ දැඩි විශ්වාසයක් පවතී.
  ඓතිහාසිකවත් සෞන්දර්යාත්මකවත් අග තැන්පත් මෙම පින් බිමේ උරුමය රැක ගැනීමට කටයුතු කිරීම අප සියලු දෙනාට පැවරෙන ජාතික වගකීමකි. ඔබත් වන්දනාගමනක් යන්නට හෝ සති අන්තය වඩාත් අර්ථවත්ව ගත කිරීමට සිතන්නේ නම් දඹුලු විහාරය ඔබේ සැලසුමට එක් කර ගැනීමට අමතක කරන්නට එපා.එහි රසවත් ඉතිහාසය දැනගෙන විහාරය වන්දනාමාන කිරීම කිසිදා නොවිඳි අලුත් අත්දැකීමක් ද වේවි.
           
  ඓතිහාසික තොරතුරු සපයා ගැනිම ආනන්ද මාරසිංහ මහතාගේ ‘දඹුලු ලෙන් විහාරය’කෘතිය ඇසුරිනි
                                 

   ගල්කුඩු සෑය          

Sunday, July 16, 2017

ඩෙංගු රෝගයෙන් වැලකීමට නම්

ඩෙංගු රෝගය යනු වෛරසයක් මගින් බෝවන රෝගයක් වන අතර ආසාධිත මදුරුවකු වාහකයෙක් ලෙස ක්‍රියා කරයි . මේවා ව්‍යුහයෙන් ඉතා සමාන වූවත් රෝගය බෝ කිරීමේදී  වෙනස්  වෛරසයන් ක්‍රියා කරයි . (DEN 1, DEN 2 , DEN 3,  DEN 4)
ඩෙංගු අසාදනය නිසා ඇතිවන රෝග තත්වයන් ඉතා විශාල පරාසයක් තුල විහිදෙන අතර සමහර පුද්ගලයන් කිසිම රෝග ලක්ෂණයක් නොපෙන්නන අතර තවත් කොටසකට රෝග ලක්ෂණ ඇතිවේ. රෝග ලක්ෂණ සහිත අයගෙන් වැඩි ප්‍රමාණයකට සාමාන්‍ය වයිරස් උණ තත්වය, ඩෙංගු උණ හෝ අසාමාන්‍ය රෝග ලක්ෂණ සහිත ඩෙංගු රක්තපාත උණ තත්වයක් ඇතිවිය හැක.  ඩෙංගු රෝගය නිසා වැඩි වශයෙන් දක්නට ලැබෙන්නේ ඩෙංගු උණ හා ඩෙංගු රක්තපාත තත්වය වන අතර අසාමාන්‍ය රෝග ලක්ෂණ සහිත ඩෙංගු රෝගී තත්වයන් ඉතා කලාතුරකින් ඇතිවේ.
                          
      මේ වනවිට මෙරට විශාල ඩෙංගු රෝගීන් ප්‍රමාණයක් වාර්තා වී ඇත.මරණ ප්‍රමාණය ද වැඩිවෙමින් පවතී.ඩෙංගු මදුරුවා බෝ කරන්නේ අප විසින්මය.අප එදිනෙදා ඉවතලන ද්‍රව්‍ය නිසි ලෙස කළමනාකරණයකින් බැහැර කිරීම හා අවට පරිශ්‍රය පිරිසිදු කොට තබා ගැනීම කරන්නේ නම් ඉතා පහසුවෙන් ඩෙංගු රෝගය ජය ගත හැකිය .ඔබේ නිවසේ එකතු වන ප්ලාස්ටික් හා පොලිතින් ආදිය එකතු කොට පුළුස්සා දැමීම හෝ ප්‍රතිචක්රීකරණ මධ්‍යස්තානයකට භාරදීම සිදු කරන්න.සතියකට වරක් වත් නිවස අවට පිරිසිදු කරන්න .නිතරම පරිසරය පිරිසිදුව තබා ගන්න. එවිට බරවා උවදුර දුරු කළා මෙන්  ඩෙංගු පහසුවෙන් ජයගත හැකියි.


මොරගහකන්ද ව්‍යාපෘතියේ ඉදිකිරීම් අතරතුර ...

       
ඈතට දිස්වන මොරගහකන්දට යටවූ ලග්ගල ගම්මානය





වේල්ලේ සිට බැලූ විට හාත්පස පෙනෙන අයුරු
 




 

Tuesday, July 11, 2017

දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයේ අන්තර් සංස්කෘතික පදනම - ඖෂධ හා ප්‍රතිකාර


        වත්මන් දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයට වසර හත්දහස් පන්සීයකට වැඩි දීර්ඝ ඉතිහාසයක් හිමි ය මුල්කාලීනව යක්ෂ ගෝත‍්‍රිකයන් අත පැවති හෙළ වෙදකමට පසුව ඉන්දීය සංක‍්‍රමණ හා ආක‍්‍රමණයන්හි බලපෑම හේතුවෙන් ඉන්දීය හෙළ වෙදකම මුසු වී ආයුර්වේදය නිර්මාණය විය .එනම් හෙළ වෙදකම යනු ආයුර්වේදය නොවේ .කල්යත්ම අරාබි රටවල් අතර පැවති වෙළද ගනුදෙනු හා වෙනත් ආසියාතික රටවල් අතර පැවති ආගමික දේශපාලන සම්බන්ධතා මත එම රටවල් වල පැවතී ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමවේදයන් මෙරට ආයුර්වේදයට මුසු විය .එය වර්තමාන දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පෝෂණය වීමට බෙහෙවින් බලපා ඇත.
        දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය තුළ භාවිත වන පුරාණ වෛද්‍ය ග‍්‍රන්ථ සහ වෛද්‍ය ක‍්‍රම එමෙන්ම ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම ,ඖෂධ වර්ග භාවිතය කෙරෙහි ද වෙනත් සංස්කෘතික බලපෑම් ලැබී ඇත අභිචාරමය ක‍්‍රම වැනි අංගයන්ගෙන් මෙරට දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පෝෂණය වුයේ ද විටින් විට ආගමික සංස්කෘතික හා දේශපාලනමය වශයෙන් ඇතිවූ වෙනත් සංස්කෘතික බලපෑම් මත ය. වර්තමානය වනවිට විදේශීය ආක‍්‍රමණ හා ආර්ථික ප‍්‍රතිපත්තිය මත ඇතිවූ විවිධ බලපෑම් නිසාවෙන් බටහිර වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ භාවිත කරන  තාක්ෂණය ආයුර්වේද රෝහල් වල භාවිත කරනු දක්නට හැකිය. එනිසා වත්මන් දේශීය වෛද්‍ය ශාස්ත‍්‍රය වෙනත් සංස්කෘතීන්ගෙන් ලද අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑම ඔස්සේ විශාල ක්්ෂේත‍්‍රයක් පුරා ව්‍යාප්ත වූ බව පැහැදිලි වේ.

          මෙරට දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ ඉතිහාසය වසර හත්දහස් පන්සියයක අතීතයකට දිවයයි. අප දැනට මෙරට භාවිත කරන ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පාරිශුද්ධ වුවක් ලෙසටම සැලකිය නොහැකිය. මේ පිළිබදව සිදු කරන අධ්‍යයනයේදී මෙරට ග‍්‍රන්ථ පිළිබඳ මෙන්ම භාරතයේ ග‍්‍රන්ථ කෙරෙහිත් අවධානය යොමු කල යුතුවේ.එම මුලාශ‍්‍ර වලට අනුව ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමය විවිධ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයන්හි සංකලනයකි.
          මෙහි ආරම්භය ලංකාවේදීම සිදුවූ බවට මතයක් පවතී .එය මුල්කාලීනව හෙළ වෙදකම ලෙස හදුන්වා ඇත. හෙළ වෙදකම ඉතාමත් දියුණු වෛද්‍ය ක‍්‍රමවේදයන් ගෙන් සමන්විත වූ පරිපුර්ණ ශාස්ත‍්‍රයක්ව පැවත ඇත .එය යක්ක ගෝත‍්‍රිකයන් සතුව තිබී ඇති අතර හෙළයේ සිටි මහා වෙදදුරෙකු වූ මහා රාවණා රජු විසින් ලියන ලද කුමාර තන්ත‍්‍ර ,උඞ්ඩිස තන්ත‍්‍ර අර්ක ප‍්‍රකාශ ,මර්මවිඥාන, නාඩි ප‍්‍රකාශ, විධි වෛද්‍ය යන වෛද්‍ය ග‍්‍රන්ථයන්ගෙන්ම එහි ගැඹුරු බව පෙනේ. මෙම වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ ඇති විස්මිත බව පිළිබදව ලංකාවේ සේවය කල පෘතුග‍්‍රීසි සොල්දාදුවෙක් පවසා ඇත.
      ,  ඔවුහු විස්මයජනක වෙදදුරෝය.තුවාල වලට ,ගෙඩි වලට .කැඩුණු අත්පා වලට දින කිහිපයකින් සුවය ලබා දෙන්නට සමත් වෙති. පිළිකා අපට සුව කළ නොහැකි රෝගයක් වුවාට ඔවූන්ට එසේ නොවේ ඔවුහු පිළිකා දින අටකින් සුව කරති. සමෙහි හෝ බාහිර කැළලක් වූවානම් එය කලින් එතන තිබුනාදැයි සොයා ගත නොහැකි වන තරමටම කැළැල් සුව කරති. දිවයිනේ සිටි කාලය තුල හමුදා සොල්දාදුවන්,කපිතාන්වරුන් ඔවුන්ගේ විස්මිත ප‍්‍රතිකාර වලින් සුවය ලබනු මා දැක ඇත. වඩාත් විස්මයජනක වන්නේ ඔවුන් එය එතරම්ම සැහැල්ලූවෙන් කරන අයුරු යx ˮ (ජො- ආ-ද රිබෙයිරෝ,  1641-1658,ේඑ ්කසා්ාැ යසිඑදරස් ාැ ජැසක්ද*
      නමුත් වත්මන් දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය හෙළ වෙදකමේ හා ආයුර්වේදයේ එකතුවක් ලෙස බිහිවුවකි . මෙහි භාවිත වන ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමයන් ද විවිධාංගීකරණයකින් යුක්තය. ගෙඩි වණ පිළිකා ,කැඩුම් බිදුම් ,නිල වෙදකම වැනි විශාල ක්ෂේත‍්‍රයක දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පැතිර පවතී. එය අධ්‍යයනය කරන්නෙක්ට පැහැදිලිවම සංස්කෘතික පරාමිතීන් රැුසක සංකලනයක් හදුනා ගත හැකිවීම මෙහි පවතින විශේෂත්වයකි. වරින්වර සිදු වූ ආක‍්‍රමණයන් මෙන්ම සංක‍්‍රමණයන් ද අවශ්‍යතාවයන්ද මෙම සංකලනය ඇති වීම කෙරෙහි බලපා ඇත.මෙම අධ්‍යයනයේදී වෙන් වෙන් වශයෙන් ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ ආරම්භය හා ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම, ඖෂධ වර්ග හා නාමයන්හි පවතින සංස්කෘතික ලක්ෂණ හැදෑරීමක් සිදු කෙරේ. ඒ තුළින් මෙම පැරණි ශාස්ත‍්‍රයේ පවතින අන්තර් සංස්කෘතිකමය ලක්ෂණයන් විනිවිද දැකීමට හැක.     

      ආයුර්වේදය යනු ආයුෂය වර්ධනය කරන විද්‍යාවයි .මෙහි ගැබ්ව ඇති මුලික අර්ථය නම් දිගුකලක් නීරෝගීව ජීවත් වීම යන්නයි.ආයුර්වේදයේ මුලික පරමාර්ථය නම් ජනතාවගේ කායික (චයහිසජ්ක* මානසික මෙන්ම ආධ්‍යාත්මික (ිචසරසඑම්ක* නීරෝගී භාවය ද රැුකීම හා දියුණු කිරීම වේ. එහි ද්වීතීය පරමාර්ථය රෝග නිවරණය හා ව්‍යාධි සමනය කිරීමයිx මෙය මහජනයාගේ හිතසුව පිණිසම ලොව වර්ධනය වූ ශාස්ත‍්‍රයක් ලෙස පිළිගැනේ. මෙම අධ්‍යයනයේදී එහි පවතින අන්තර් සංස්කෘතික හා මුහුන් සංස්කෘතික ස්වභාවයන් පිළිබද විමර්ශනය කෙරේ.      
      අන්තර් සංස්කෘතිය යනු එක සංස්කෘතියක පවතින සිරිත් විරිත් ,ඇදහිලි, නීති ,සදාචාර සහ      ඇබ්බැහිකම් යන මේ කරුණු එක එල්ලේ හෝ වක‍්‍රාකාරයෙන් ගමන් කිරීමත් එම සංස්කෘතියේ පවතින ඉහත කී ලක්ෂණ අඩු වැඩි වශයෙන් තවත් සංස්කෘතියකට පිවිසීමත් ය .මුහුන් සංස්කෘතිය තුළ සිදුවන්නේ වෙනස් සංස්කෘති දෙකක ලක්ෂණ එකට මුසු වී නවතම සංස්කෘතියක් ඇති වීමයි. මෙම ලක්ෂණ දෙකම දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය තුළ අඩු වැඩි වශයෙන් හඳුනාගත හැකිය.
            ආයුර්වේදය ලොව පවතින ඉතා පැරණිතම වෛද්‍ය ක‍්‍රමය ලෙස පිළිගැනේ. මෙහි ආරම්භය පිළිබද සාකච්ඡුා කරන විට මතුවන වැදගත්ම කාරණය නම් මෙය බටහිර වෛද්‍ය ශාස්ත‍්‍රය බිහිවීමට සෑහෙන කලකට පෙරාතුව සිට සිය නීරෝගීභාවය තබාගෙන දීර්ඝායුෂ රැුක ගැනීමට පෙරදිගවාසින් විසින් පවත්වාගෙන ආ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයක් වීමයි.
            කෙසේවෙතත් මෙරට ආයුර්වේදයේ ජන්ම භුමිය ලෙස පිළිගැනෙන්නේ භාරතයයි. භාරතයේ ආයුර්වේදය ඇතිවූ බවට මතවාද රැුසක් පවතී. නමුත් ශ‍්‍රි ලංකාවේ තිබු ඉපැරණි වෛද්‍ය ක‍්‍රමය හෙළ වෙදකම ලෙස හදුන්වා ඇත. එය භාරතයෙන් හදුන්වා දුන් ශාස්ත‍්‍රයක් නොව මෙරට වසර ගණනාවක් පැවැති පරිපුර්ණ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයකි.එහි මුල් හිමිකරුවන් මෙරට විසු යක්ක ගෝත‍්‍රිකයන් ය. රාවණ රජු ද ඉතා දක්ෂ වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස හැදින්වෙන අතර ඔහු විසින් කුමාර තන්ත‍්‍ර , උඩිඩිසතන්ත‍්‍ර ,අර්ක ප‍්‍රකාශ ,නාඩි ප‍්‍රකාශ ,මර්මවිඥාන , විධිවෛද්‍ය යනාදී ග‍්‍රන්ථ  රැුසක් රචනා කර ඇති අතර එය මෙරට හෙළ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ උත්තමාංගය ලෙස සැලකේ . මේවා අදටත් හෙළ ආයුර්වේදයෙන් හිමිවූ  ආයුර්වේදයේ මුල ග‍්‍රන්ථ ලෙස විශ්වාස කරයි .යක්ෂ ගෝත‍්‍රිකයන් විසින් එය මෙරට පවත්වා ගෙන ගිය බවට සාධක රැුසක් පවතී. ආයුර්වේදයේදී භාවිත වන ඖෂධයන්හි නාම ආරම්භයේදී යක් යන පදය එකතු වන්නේ මේ හේතුව නිසාය . යක් නාරං, යක් වනස්ස, යක් එරබදු  යනාදී ලෙස ජනජීවිතය හා බැදී අංගයන්ට යක් යන පදය භාවිත වුයේ මේ නිසාය. මෙය ඉතා දියුණු පිරිසිදු වෛද්‍ය ක‍්‍රමයක් ලෙස සැලකෙන අතර හෙළ වෙදකම යනු ආයුර්වේදයට වඩා ප‍්‍රබල මෙන්ම සියයට සියයක්ම දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයකි.
              මෙම හෙළ වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පාරම්පරික වෙදකම හා ආයුර්වේද වෙදකම ලෙස ප‍්‍රධාන කොටස් දෙකකි .මෙයින් පාරම්පරික වෙදකම පරම්පරාගතව පැවතේ .මුඛ පරම්පරාගතව පැවත එන ක‍්‍රමවේද මුසුවීමෙන් එය පෝෂණය විය.ආයුර්වේදයේ තිඹිරි ගෙය ලෙස සැලකෙන්නේ මෙම පාරම්පරික වෙදකමයි. හෙළ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයට වෙනත් සංස්කෘතික සාධක මුසුවීම ඇරඹෙන්නේ විජයාවතරණයත් සමගම වේ. ඒ අනුව ඉන්දියාවේ පැවති ආයුර්වේදය හෙළ වෙදකමට මුසුවීමත් සමඟම දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය හෙවත් වත්මන් ආයුර්වේදය බිහිවිය. ඒ අනුව එය ඉහත ක‍්‍රම දෙකේම නව මුහු වීමකි . ඉන්දියානු බලපෑමත් සමඟම චීනය, අරාබිය වැනි රටවල පැවති වෛද්‍ය ක‍්‍රමයන් ද නව ආයුර්වේදයට මුසු විය. ඒ අතර අක්ෂි වෙදකම , ගෙඩි වණ පිළිකා ,කැඩුම් බිදුම් ,නිල වෙදකම සර්ප වෙදකම සහ නාඩි වෙදකම දැකිය හැකි විය. මෙය අප දැනට භාවිත කරන සර්වාංග ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමය ලෙස සැලකේ. එනම් දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය මෙම ලක්ෂණ සියල්ලගේම බලපෑම මත නිර්මාණය වූ නව ක‍්‍රමවේදයකි .මෙහි දැකිය හැකි විශේෂ ලක්ෂණය නම් වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ ආරම්භයම මුහුන් සංස්කෘතික බලපෑම මත සිදුවුවක් වීමයි. දැනට මෙරට පවතින දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයත් සමග මුහුන්ව පවතින වෛද්‍ය ක‍්‍රමයන් කිහිපයකි. එම සංකලනය නිසා වත්මන් ආයුර්වේදය හෙවත් දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය බිහිව ඇත. ආයුර්වේදයේ හදුනා ගත හැකි ප‍්‍රධාන වෛද්‍ය ක‍්‍රමයන් කිහිපයකි.
හෙළ වෙදකම
දකුණු ඉන්දියානු වෛද්‍ය ක‍්‍රමය 
භාරත වෛද්‍ය ක‍්‍රමය 
චීන වෛද්‍ය ක‍්‍රමය
අරාබි වෛද්‍ය ක‍්‍රමය    (සිරිසේන,1998*

x මෙම මුහුන් වෛද්‍ය සම්ප‍්‍රදාය බිහිවීම කෙරෙහි හේතු කිහිපයක් බලපාන ලදී

     1. විජයාවතරණයේ සිටම මෙරටට සිදුවූ ඉන්දීය සංක‍්‍රමණ
     2. මහින්දාගමනයත් සමග බෞද්ධ දැනුම් සම්භාරයක් ලැබීම තුළ සිදුවූ සංස්කෘතික ප‍්‍රබෝධය 
     3. ගජබා රජු සමයේ දකුණු ඉන්දීය වැසියන් කම්කරුවන් ලෙස මෙරටට ගෙන්වා ගැනීම.
     4. අරාබිය හා ලංකාව අතර පැවති වෙළද සම්බන්ධතාx
     5. චීනයත් සමග පැවතී සම්බන්ධතාx
මුලික ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම හා ඖෂධ වර්ග :
        දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය තුළ රෝග සුව කිරීමේ රහස් ක‍්‍රම බොහොමයක් ඇත. ඒ අතර යන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍ර ,ජ්‍යෙතිෂය ,පුදපුජා ඇතුළු අභිචාරාත්මක ක‍්‍රම රාශියක් ද නාඩි ශාස්ත‍්‍රය ,නිල වෙදකම වැනි විස්මිත ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම රැුසක් ද පවතී. මුලිකවම භාරතයෙන් ලැබුණු අෂ්ඨාංග ආයුර්වේදය දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය තුළ භාවිත කරන ප‍්‍රධාන ක‍්‍රමවේදයයි. කායික රෝග වලට අමතරව මානසික රෝග හා සඳහා ද අභිචාරාත්මක ප‍්‍රතිකාර විධි පවතී. මානසික රෝග සුව කිරීම සඳහා බලි යාගය හා ශාන්තිකර්ම සිදුකිරීම, තොවිල් පැවැත්වීම ,නුල් බැඳීම වැනි අභිචාරාත්මක ක‍්‍රම භාවිත කිරීම ද සිදුවේ. මෙහිදී මෙම ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම වලට මුලිකවම බලපා ඇත්තේ ඉන්දියානු ආයුර්වේදයෙන් ලත් බලපෑමයි. උඩරට පළාතේ කොහොඹා  කංකාරිය හෙවත් හැටපස් මංගල්‍යය නම් යාගය අනුරාධපුර මහමෙවිනාෙවිදී පැවැත්වූයේ  ඉන්දියාවේ මලය රජුගේ මුලිකත්වයෙනි. ශාන්තිකර්ම මඟින් මානසික බලපෑම් සඳහාත් ප‍්‍රතිකාර කළ බව සදහන් ය. බලියාගය ද ඉන්දියානු බලපෑමක් මත මෙරටට ලැබුණකි.  
        මෙහිදී ඖෂධ ලෙස භාවිත වන ශාක ද්‍රව්‍ය සියල්ලම සංස්කෘතික සංකලනයක ප‍්‍රතිඵල ලෙස බිහිවුවක් යැයි සැලකිය හැකිය. විවිධ රෝගාබාධ වලදී ශාක ඖෂධ භාවිතයෙන් අරිෂ්ඨ නිපදවීම, කසාය සෑදීම ගුලි ,කල්ක සැකසීම සිදු කරයි. හිස කුඩිච්චි දැමීම ,නස්නය, පත්තු බැදීම මැල්ලූම් බැදීම ආදී මෙහි භාවිත වන බොහෝ ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම ඉන්දියාවේද මේ අයුරින්ම භාවිත වේ. මෙරට සාහිත්‍ය මුලාශ‍්‍රයන්හි එන ජීවක කතා වස්තුවේ විස්තරයට අනුකුලව එකල ඉන්දියාවේ ද මෙම වෛද්‍ය ක‍්‍රම පැවති බව හෙළි වේ.පත්තු හා මැල්ලූම් සැකසීමේදී මෙන්ම බැදීමේදී ද දකුණු ඉන්දියානු දෙමළ මන්ත‍්‍ර භාවිත කිරීමෙන් එහි පැවති වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ ආභාසය මෙරටට ලැබුණු බව පැහැදිලිය .
        රාවණා රජ සමයේදී ද සර්වාංග වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේදී ද වා , පිත් ,සෙම යන ත‍්‍රිදෝෂය සඳහා ප‍්‍රතිකාර කරනු ලබයි. ත‍්‍රිදෝෂය දවසේ උදේ, දිවා ,රාත‍්‍රී යන තුන් කාලයේදීම පවතින බවත් ත‍්‍රිදෝෂය කිපීම සියලූ රෝගාබාධ සඳහා හේතු වන බවත් ආයුර්වේදයේ පිළිගැනීමයි. භාරතයේදී ද මෙය මෙසේම පිළිගන්නා අතර ඉන්දීය ආයුර්වේදයේදී ත‍්‍රිදෝෂයෙන් හටගන්නා රෝග වලට ප‍්‍රතිකාර කරනු ලබයි.
        දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේදී නාඩි වෙදකම හා නිල ශාස්ත‍්‍රය ඉතා ප‍්‍රබල ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමයක් ලෙස භාවිතයට ගැනේ. සර්වාංග වෛද්‍යවරයා නාඩි ශාස්ත‍්‍රය පිලිබඳ මනා දැනුමක් ඇත්තෙකු වීම දක්ෂ වෛද්‍යවරයෙකු වීම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය කරුණකි. නාඩිය ශරීරයේ සුඛ - දුක්ඛ දෙක පෙන්වනු ලබයි. රුධිරය ආශ‍්‍රිත රෝග හඳුනා ගැනීම සඳහා ආයුර්වේදයේ බෙහෙවින්ම භාවිත වන්නේ නාඩි  වෛද්‍ය ක‍්‍රමයයි. මෙහි විශේෂත්වය නම් ලංකාව සහ ඉන්දියාව යන රටවල් දෙකේම මෙය ප‍්‍රබල ශාස්ත‍්‍රයක් ලෙස භාවිතයට ගැනීමයි. රාවණා රජු විසින් ලියන ලද නාඩි ප‍්‍රකාශයේ ද නාඩි විද්‍යාව පිළබද සදහන් වේ. අතෙහි මැණික් කටුව මුලට දැනෙන නාඩියේ ගැස්ම අනුව රුධිර ගමනාගමනයේ වේගය පිළිබදව කිව හැකිය. වර්තමානයේ භාවිත වන නාඩි වෛද්‍ය විද්‍යාව සහ භාරතයේ නාඩි විද්‍යාව අතර සම්බන්ධයක් පවතී. නාඩි විද්‍යාව සම්බන්ධයෙන් ඉන්දීය බමුණන් ද උනන්දු වූ බව නාඩි තරංගනීය නම් ග‍්‍රන්ථය අධ්‍යයනයෙන් පෙනේ. ඒ සමානවම ලංකාවේ පැවති නාඩි වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පිළිබඳව පුරාණ නාඩි පොත ,පංච පරීක්ෂා පොත යනාදියෙන් කරුණු හෙළිවේ .ආයුර්වේදයේදී ප‍්‍රධාන වශයෙන් රෝග නිර්ණය කිරීමේදී අෂ්ඨ පරීක්ෂාව භාවිත කරනු ලබයි.  එය නාඩි ,ජිව්හා ,ශබ්ද ,ස්පර්ශ ,දුක් යනාදී ලෙස කොටස් අටකි. භාරත ආයුර්වේදයේ හා මෙරට වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ මේ පිළිබඳ විශේෂ අවධානයක් යොමු කරනු ලැබේ. එයිනුදු නාඩි ශාස්ත‍්‍රය පිළිබඳව ජ්‍යොතිෂ විද්‍යාත්මකව විවිධ අධ්‍යයන ඉන්දියාවේ සිදුව ඇති බව නාඩි ශාස්ත‍්‍රය නම් ජ්‍යොතිෂ විද්‍යාත්මක ක‍්‍රමයක් පිළිබඳව බලන්ගොඩ හාමුදුරුවන් ලියන ලද පොතපත වල සදහන් කරුණු වලින් පැහැදිලි වේ. නාඩි වාක්‍ය පුරාණ ඍෂිවරු විසින් දමිළ බසින් පුස්කොළ පොත්වල සඳහන් කොට ඇත. නාඩි වාක්‍යයන්හි දුර්ලභ පුද්ගලයන් පිළිබඳ සදහන් වේ.පුරාණ නාඩි පොත වැනි මෙරට ලියන ලද ග‍්‍රන්ථ වල පවා නාඩි පිළිබඳ විස්තර සඳහන්ව ඇත්තේ සංස්කෘත ශ්ලෝක වලිනි.
       ‘‘යථා විණා ගතා තන්ත‍්‍රි සර්වාං රෝගාං ප‍්‍රභාෂ්‍යතෙ 
තථා හස්ත ගතා නාඞී සර්වාං රෝගාං ප‍්‍රකාශ්‍යතෙ 
       දේහිනාං හෘදයං දේහෝ සුඛදු:ඛ ප‍්‍රකිශකම් -ආයු : ප‍්‍රදීප්  (අඹතලාව,1994*  

       මේ නිසා නාඩි ශාස්ත‍්‍රය හා නාඩි පරීක්ෂාව පිළිබඳ දැනුම භාරතය හා ලංකාව අතර හුවමාරු වූ බව නිගමනය කළ හැකිය. එනම් එය පෙන්නුම් කරන්නේ වෛද්‍ය ශාස්ත‍්‍රය පෝෂණය වීම කෙරෙහි බලපෑ අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑමයි.
      නිල සම්බන්ධයෙන් භාවිත වන අනෙක් වෛද්‍ය ක‍්‍රමය නම් චීන කටු චිකිත්සාවයි. මෙය පුරාණ සිංහල වෙදකමේදී  ද භාවිත වී ඇත. චීනයේ ‘අකුන්පන්චර්’නමින් පෝෂණය වූ වෛද්‍ය ක‍්‍රමය ලංකාවේ භාවිත වූ විදුම් පිළිස්සුම් සහ දැවුම් පිළිස්සුම් වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේම දිගුවක් බවට මතයක් පවතී. නිල විදීම ,නිල ඇල්ලීම ,නිල විද ලේ ගැනීම ලංකාවේ භාවිත වූ ප‍්‍රධාන ක‍්‍රමවේදයන් වේ. පොරෝ කටුව ,ගසනා කටුව ,බොත්තම් කටුව, ඉදිකටුව ආදී විවිධ කටු වර්ග ලංකාවේ භාවිත කර ඇත. චීනයේදී මේ වෙනුවට උණ කටු භාවිත කර ඇත .නමුත් ලංකාවේ පැවතී ක‍්‍රමවේදය චීන ක‍්‍රමවේදයට වඩා උසස් එකක් ලෙස සැලකේ. චීනයට මෙම ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමය රැුගෙන යන ලද්දේ ලංකාවෙන් බවට ද  මතයක් පවතී.
         චීන කටු ක‍්‍රමය චීන කටු හා මෝක්සා ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමයේ එකතුවකි. එහිදී මෝක්සා ගසේ කොළ වේලා කුඩු කර රෝගී ප‍්‍රදේශයේ කටුවක් සහිතව හෝ රහිතව නිල ස්ථානය රත්වන ආකාරයට තබා (මර්මස්ථාන* පිළිස්සීම සිදු කරයxි එය මෙරට පැවති විදුම් පිළිස්සුම් හා දැවුම් පිළිස්සුම් ක‍්‍රමයට සමානය . මෙම චීන කටු ක‍්‍රමය ක‍්‍රිව 6 වන සියවසේ සිට ජපානය හා අවට රටවලට පැතිර ගොස් ඇති බවට සාක්ෂි පවතී .පසුකලෙක අරාබි රටවලට ද ජර්මනිය හා ප‍්‍රංශය ආදී යුරෝපා රටවලට ද ව්‍යාප්ත වී ඇත. වර්ෂ 1958 දී මෙම ක‍්‍රමය බටහිර වෛද්‍ය ක‍්‍රමය හා ඒකාබද්ධ කර නව ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමයක් හඳුන්වාදී ඇත. දැනට මෙරට දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ භාවිත කරන්නේ එම ඒකාබද්ධ නව ක‍්‍රමයි. නිලස්ථානයට කටු ගැසීමෙන් රෝග සුව කිරීම මෙහිදී සිදුවේ. හිසරදය ,ඉරුවාරදය , අන්ධභාවය , අත් පා පණ නැති වීම , අධික තරබාරුව හා චර්ම රෝග වැනි රෝග සඳහා ආයුර්වේද චිකිත්සාගාර වලදී මෙම ප‍්‍රතිකාරය සිදුකෙරේ. එය අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑම කියාපායි.
          දේශීය ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේදී ඖෂධ ලෙස මුලික වශයෙන්ම භාවිතයට ගන්නේ ශාකවල මල් ,ගෙඩි ,පොතු ,මුල් ,අල,වැනි ශාක කොටස් ය. එය භාරතයේදී පංචාංගය ලෙස භාවිත වේ. ඊට අමතරව සත්ව කොටස් ද රෝග සුව කිරීමට නිර්දේශ කරන අවස්ථා පවතී .ලංකාවට හිමාලයේ පිනිමුවන්ගෙන් ලබාගත් කස්තුරි ගෙන්වා ඇතx ලංකාවේ මෙන්ම ඉන්දියාව, චීනය, අරාබිය වැනි රටවලත් ආයුර්වේදයේ භාවිතයට ගන්නේ ශාක ඖෂධයි. එම ඖෂධ අතර සමානකම් දැකිය හැකිය .ඉන්දියාවේ පංචාංගයේදී භාවිතයට ගන්නා  ඖෂධ ලංකාවේ ද ඒ අයුරින්ම භාවිත කරයි .
    උදාහරණ: 
           ඇත්දෙමට ශාකය ලංකාවේ මෙන්ම ඉන්දියානු දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයෙදී ද භාවිතයට ගැනේ. නමුත් මෙරට  ඇත්දෙමට ශාකයට වඩා ඉන්දියාවේ ඇත්දෙමට ශාකය වර්ණය හා සැර අතින් ඉහළ අතර ලංකාවේ ඇත්දෙමට ශාකය  ඉන්දීය ශාකයට වඩා විශාලය .ලංකාවේ මෙන්ම ඉන්දියාවේදී ද කොහොඹ ,නික ,නෙල්ලි ,කෝමාරිකා ඖෂධ ලෙස භාවිත කරයි. ඉන්දියාවෙන් ගෙන්වනු ලබන ඖෂධ සඳහා මෙරට දැඩි ඉල්ලූමක් පවතී. .මේ විෂයෙහි මෙරට භාවිත ඖෂධ වර්ග සඳහා අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑමක් ලැබී ඇති බව අධ්‍යයනය කළ හැකිය. 
          දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයට දකුණු ඉන්දීය බලපෑම් ද ඇති වූ බව මතු සඳහන් කරන ලදී. එය ආයුර්වේදයේ එන ඇතැම් රෝග නාමයන් හා ප‍්‍රතිකාර විධි හැදින්වීමට යෙදෙන නාම වලින් පෙනේ. ආයුර්වේදයේදී භාවිත වන බොහොමයක් වචන දමිළ ඌරුව සහිත දකුණු ඉන්දීය ආයුර්වේදයේදී භාවිත වන වචනයි.
                        
උදාහරණ:
කඩුත්තු- වේදනාව
අෙඩෙස -අඩස්සිය 
උළුක්කු -උළුක්කු
සිලන්දු - සිලන්ඩු (ගඩුව*
වලිප්පු ,කෝලා ,අඩප්පර ,සන්නි, උල්ලොගම් වැනි ද්‍රවිඩ වචන ද ඒ සඳහා උදාහරණ ය
            එමෙන්ම ආයුර්වේදයේදී ප‍්‍රතිකාර විධියක් ලෙස භාවිත කරන කුඩිච්චිය හෙවත් හිස කුඩිච්චි දැමීම ඉන්දියාවේ ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමයක් ලෙස භාවිත වේ .එය හිස සිසිල් කිරීමේ ඖෂධයක් හිසට දැමීම ලෙස අප විසින් අර්ථ දක්වනු ලැබේ .තවත් ද්‍රවිඩ බලපෑමෙන් ලත් ඖෂධ රැුසක් හඳුනා ගත හැකිය .
උදාහරණ :
ඉඤ්ජි -  සිංහලයේදී ඉගුරු
කාර් -   සුවඳ දැනෙනවා    
 සන්නි රෝග චිකිත්සාවේදී දක්නට ලැබෙන සෑම රෝග නාමයක්ම දමිළ ඌරුවෙන් ලැබුණු                 ඒවාය. 
        උදාහරණ :  එත්තුක්කෝල වලිප්පු , කායං පදම් ,ඉලප්පු හති කැක්කුම්
අත්තික්කායි ,කුප්පමේනිය, පෙරුම්කායම් ආදිය කුප්පමේනි,පෙරුම්ගායම් ලෙස දකුණු ඉන්දියාවේ භාවිත වේ. එය ඒ ලෙසින්ම අපගේ දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය තුළ භාවිත වේ.  
         ඖෂධ භාවිතයේදී තෙල්, පත්තු සහ මැල්ලූම් යොදාගෙන ප‍්‍රතිකාර කරනු ලැබේ.එහිදී ජ්‍යොතිෂය එම ඖෂධ සකසා ගැනීම සඳහා භාවිත කරයි. ජ්‍යොතිෂය හුදෙක්ම ග‍්‍රහ තාරකා මුලික කරගත් කාලය පිළිබඳ විද්‍යාවකි. විජයාවතරණයෙන් පසුව සිදු වූ සංක‍්‍රමණ හා ආක‍්‍රමණ ජ්‍යොතිෂය මෙරටට ලැබීම කෙරෙහි බලපා ඇත . එය ආයුර්වේදයට මුසුව ඇත්තේ භික්ෂුන් වහන්සේලා අතිනxි බුදුරදුන් භික්ෂුන්ට ජ්‍යොතිෂය ඉගෙනීමට නිර්දේශ කර තිබු බව ත‍්‍රිපිටකයේ එය සඳහන් වීමෙන් තහවූරු වේ.ලංකාවේ සර්වාංග වෙදකම දියුණු වූ ආකාරයටම භාරතයේ ප‍්‍රභවය වූ ජ්‍යොතිෂය සිංහල වෙදකම සමග මුසු වී ඇතx ඖෂධ සැකසීමේදී භාරතයේ මෙන්ම මෙහිදී ද කසාය සීට්ටුවට අමතරව භාවිත කරන එකම ශාස්ත‍්‍රය ජ්‍යොතිෂයයි.  තෙල් සිදීම ,කසාය සැකසීම සිදු කිරීමේදී ඖෂධ ලිප තබා සංයෝග කරන විට ශුභ මුහුර්තියක් භාවිත කරනු ලැබේ. කෙතරම් අවශ්‍යතාවයක් තිබුණ ද බෙහෙතට අදාළව සිදීමට ඇති නියම නැකත උදා වී නැතිනම් බෙහෙත් සිදීම සිදු නොකරයි.එසේ නැතිනම් එම ඖෂධ වල නියම ගුණය ලබා ගත නොහැකි බව ආයුර්වේදයේදී පිළිගැනේ .තෙල් සිඳින විට දකුණු ඉන්දීය දෙමළ මන්ත‍්‍ර හා බුදුගුණ සදහන් මන්ත‍්‍ර භාවිත වේ. මෙම මන්ත‍්‍ර වල හිමාලයේ සිටි සතුන් පිළිිබඳ සඳහන් වීමෙන් පෙනෙන්නේ අප ආයුර්වේදයට ලත් වෙනත් සංස්කෘතික බලපෑම් ය .
         ආයුර්වේදයේදී රෝගයන්ට ප‍්‍රතිකාර කිරීමට පෙර හඳහන පරීක්ෂා කිරීම සිදුවේ. තත්කාලීන ග‍්‍රහ පිහිටීම මත එම බලපෑම් ද රෝග ඇති වීමට හේතු වන බව ආයුර්වේදයේදී පිළිගැනේ. අපල හේතුවෙන් රෝග හට ගන්නා අවස්ථාවන්හිදී එය දුරුකර ගැනීමට දේව වන්දනය හා වෘක්ෂ වන්දනය සිදු වේ. මෙයත් භාරතයෙන් ලත් සංස්කෘතික බලපෑම මත සිදු වුවකි.
       උදාහරණ :  අපල දුරු කර ගැනීම සඳහා විෂ්ණු දෙවියන්ට නිල් මහනෙල් හෝ කටරොලූ මල් පුජා කිරීම , හින්දුන් නිවස ඉදිරිපිට තුල්සි ශාකය සිටුවා ජලය දැමීමත් ලංකාවේ අපල දුරු කිරීමට වැටකෙයියා ශාකය වවා උදේ හවස ජලය දැමීමත් එය ස්පර්ශ කිරීමත් සිදු කරයි 
     මෙයට අමතරව අරාබිය හා ලංකාව අතර පැවති වෙළඳ සබදතා මත යුනානි වෛද්‍ය ක‍්‍රමය මෙරටට ලැබී ඇත .මෙහි ඖෂධ ලෙස ගැනෙන ඉඳි ,රෝස මල් , මිදී යනාදිය මෙරට යුනානි ක‍්‍රමයේදී ද  තවමත් භාවිත වේ. වර්තමානයේදී ප‍්‍රතිකාර කරන විට වෙද නලාව ,එක්ස් -රේ යන්ත‍්‍රය වැනි බටහිර වෛද්‍ය උපකරණ භාවිතය සිදුවේ. එය ද අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑම් මත සිදු වුවකි .
         උක්ත අධ්‍යයනයට පාදක කරුණු සියල්ලම නැවතත් විමසා බලන විට පැහැදිලි වන්නේ මෙරට දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය විටින්විට ඇතිවූ අන්තර් සංස්කෘතිකමය බලපෑම් මත ප‍්‍රතිකාරය හා ඖෂධ භාවිතය අතින් ශාස්ත‍්‍රයක් ලෙස වඩාත් දියුණු වූ බවයි.  
 විද්‍යාත්මක මත විමසුම
දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසුව ගෝලීය සහසම්බන්ධතාවයක් දක්වා ලෝකය විකාශනය වීමත් සමඟම අන්තර් සංස්කෘතික අධ්‍යයනය කෙරෙහි  අවධානය යොමු විය. අධ්‍යාපනය රැුකියා නිර්මාණය යන කාර්යන් වලදීත් අන්තර් සංස්කෘතික අවබෝධය තීබීම අත්‍යවශ්‍ය කාරණයක් බව ලොව ප‍්‍රමුඛ පෙළේ විශ්වවිද්‍යාල ද අවධාරණය කරන ලදී. අන්තර් සංස්කෘතික අධ්‍යයනයේදී එඞ්වඞ්.ටී හෝල් , ගියර්ට් හොෆ්ස්ටඞ් , ෆ්‍රෙන්ස් ටොම්ෆනර්ස් යන අයගේ මතවාද විමසා බැලීම වැදගත්ය. ඒ අනුව ඉහත අධ්‍යයනය ඔවුන් පළ කරන ලද අදහස් ඔස්සේ මෙලෙස විමසිය හැකිය.

එඞ්වර්ඞ්.ටී .හෝල් 
       මොහු මානව විද්‍යාඥයෙක්් මෙන්ම අන්තර් සංස්කෘතික පර්යේෂකයෙකු ද වේ.ඔහු අන්තර්             සංස්කෘතික අධ්‍යයනය පිලිබඳ පර්යාය සංකල්පයක් ද හඳුන්වාදුන් අතර මෙහිදී ඔහු විසින් 1959 දී රචනා කරන ලද ‘එයැ ිසකැබඑ ක්බටම්ටැ ’කෘතියේදී පල කරන ලද අදහස මෙහිදී සැලකිල්ලට ගැනේ.
       ඔහු  එකවර සංස්කෘතික කුසලතාවයන් ගණනාවක් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ ඇති හැකියාව විස්තර කරමින් පෙන්වා දෙන්නේ පුද්ගලයෙකු එක් සංස්කෘතියකට (එක කුසලතාවයකට * අනුගත වනවාට වඩා සංස්කෘතීන් කිහිපයක් සමග බැදී ඇති ආකාරයි. ඉහත අධ්‍යයනයට අනුව විමර්ශනයෙදී ද  පෙනෙන්නේ දේශීය වෛද්‍ය  ක‍්‍රමය ලංකාවටම අයත් පාරිශුද්ධ වු ශාස්ත‍්‍රයක්  නොවන බවයි.එහිදී හෙළ වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ පැවති අංගයන්ට වඩා භාරතයෙන් සහ චීනය , අරාබිය ඇතුළු රටවලින් ලැබුණු වෛද්‍ය ප‍්‍රතිකාර හා ඖෂධ වර්ග රාශියක් බහුලව මෙහි භාවිත වන බව පැහැදිලිය. නිදසුනක් ලෙස සර්වාංග වෛද්‍ය ක‍්‍රමය හා චීන කටු ක‍්‍රමය දැක්විය හැකිය. එඞ්වර්ඞ් .ටී.හෝල් විසින් අන්තර් සංස්කෘතිය පිළිබඳ පැවසු ඉහත අදහස දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය සම්බන්ධයෙන් ද එලෙසම අදාළ වේx 
ගියර්ට් හොෆ්ස්ටෙඞ්
              මොහු ජාතික හා අන්තර් ජාතික සංස්කෘතීන් අතර ඇතිවන අන්තර් ක‍්‍රියාකාරිත්වයන්  පිළිබඳ පෘතුග‍්‍රීසි බසින් අදහස් දක්වා ඇත. සංස්කෘතික විශ්ලේෂණයට අමතරව එය මනෝවිද්‍යාත්මකව හඳුනා ගැනීමේ උත්සාහයක් ද දරා ඇත. ඔහු ජමකඑමර්ක ජදබිැුමැබජැිලජමකඑමර්ක දරට්බස‘්එසදබලිදඓඅ්රු දෙ එයැ පසබා ආදී ශාස්ත‍්‍රීය කෘති රැුසක් රචනා කර ඇත . ඔහු අන්තර් සංස්කෘතිය සම්බන්ධයෙන් පළ කරන ලද අදහස් දෙකකි.
කාලයත් සමග සිදුවන සංස්කෘතික වෙනස්වීම.
ජාතික හා ප‍්‍රාදේශීය සංස්කෘතික කණ්ඩායම්වල ක‍්‍රියාකාරිත්වය හේතු කරගෙන මානව ,සමාජ සංවිධාන වල චර්යාත්මක වෙනස්වීම
               ආයුර්වේදය ද වසර 7500 පුරාවට කාලයත් සමග වෙනස් විය. මුලදී හෙළ වෙදකම පැවතිය ද පසුකාලීනව ඇතිවූ වෙනත් සංස්කෘතික බලපෑම් මත ඉන්දීය ආයුර්වේදය එක් වීමෙන් එය සිංහල ආයුර්වේද වෙදකම බවට පත් විය . කල්යත්ම චීන හා අරාබි සංස්කෘතික බලපෑම් ලැබීම මත එය සර්වාංග වෛද්‍ය ක‍්‍රමයක් දක්වා දියුණු විය . අද වෙනවිට එය දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය බවට පත්ව ඇත .මෙය විශාල සංස්කෘතික වෙනස්වීමකි. ජාතික හා අන්තර්ජාතිකව ඇතිවූ මෙම වෙනස්වීම් වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පුළුල් ක්ෂේත‍්‍රයක් කරා ව්‍යාප්ත කිරීමට සමත් විය . උක්ත විමර්ශනය අනුව පෙනෙන්නේ මොවුන් විසින් දක්වන ලද අදහස්  දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ  අන්තර් සංස්කෘතික වෙනස්වීම් සිදුවූ බව  සත්‍යාපනය කරන බවයි.         
  
නිගමනය :
       දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය මුලදී හෙළ වෙදකම ලෙස පැවතියත් පසුකාලීනව එය ඉන්දීය ආයුර්වේදයත් සමග මුසුවී සිංහල ආයුර්වේදය බවට පත්විය. පසුව චීන සහ අරාබි බලපෑම් ද ලැබීම  මත සර්වාංග වෛද්‍ය ක‍්‍රමයක් තෙක් දියුණු විය . අද වනවිට එය දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමය ලෙස හැඳින්වේx ඒ අනුව මෙය මුහුන් සංස්කෘතික බලපෑමක් මත බිහිවූ නවතම ශාස්ත‍්‍රයකි.
දේශීය වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේදී භාවිත වන මුලික ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රම සියල්ලම පාහේ එක් එක් සංස්කෘතීන්    වලින් සම්පේ‍්‍රෂණය වූ වෛද්‍යයාංගයන් මිස  හුදෙක් මෙරටදීම නිර්මාණය වූ ඒවා නොවේ.
වර්තමානය වනවිට වෙද නලාව, එක්ස්- රේ යන්ත‍්‍රය වැනි බටහිර වෛද්‍ය පරීක්ෂණ උපකරණ සහය කරගෙන ද රෝග නිශ්චය කරනු ලැබේ.
මෙරට වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේ දියුණුව සහ විකාශනයේදී අන් සංස්කෘතීන්ගෙන් අන්තර් සංස්කෘතික බලපෑමක් සිදුවී ඇත.
 ගැටළු ;
වෛද්‍ය ශාස්ත‍්‍රය පිළිබද දැනුම ලබාගත හැකි පාරම්පරික වෛද්‍ය පරම්පරාවන් දුලභ වීම.
එම පරම්පරා වල මුල් වෙදමහතුන් මියයාමත් සමග නාඩි විද්‍යාව ,නිල ශාස්ත‍්‍රය සම්බන්ධ  පාරම්පරික දැනුම ද ගිලිහී ගොස් තිබීම.

  යෝජනා     :
දැනට පරම්පරා වල මුල් වෙදමහතුන් මියයාමත් සමග වියැකී යන පාරම්පරික වෛද්‍ය දැනුම සංරක්ෂණයට කටයුතු කිරීම.
ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමය පවත්වාගෙන යාමට අවශ්‍ය ප‍්‍රතිපාදන ලබාදීම කෙරෙහි ක‍්‍රමයක් සැකසිය යුතුය .
ආයුර්වේද ප‍්‍රතිකාර ලබාගත හැකි සුදුසුකම් ඇති වෛද්‍යවරුන් සහිත රෝහල් ගණන වැඩි කිරීම.

  

Wednesday, June 14, 2017

                                   මොබයිල්කරණය වූ තාරුණ්‍යය

 ජංගම දුරකථනය කලක් සීමිත පිරිසක් අතර පමණක් සැරිසරන උපකරණයක් බවට පත්ව තිබිණි.අද වනවිට එය නැතිවම බැරි සන්නිවේදන උපකරණයක් වී හමාරය .සමාජ තත්වය පෙන්වීමට මෙන්ම අවශ්‍යතාවය උදෙසා ද භාවිත කරන උපකරණයක් ලෙස එය සමාජගත වී ඇත.වර්තමානයේදී ජංගම දුරකතනයක් භාවිත නොකරන්නෙකු සෙවීම නොමළ ගෙයකින් අබ මිටක් සොයනවා වැනිය.ජංගම දුරකථන පරිශීලකයන් අතරින් බොහොමයක් තරුණ තරුනියෝය .තාරුණ්‍ය සතුව ඇත්තේ අවශ්‍යතාව ඉක්මවා ගිය අධි පරිභෝජනයකි.එනම් තාරුණ්‍යය මොබයිල්කරනය  වී ඇත.එදිනෙදා සියලු ගනුදෙනු හා සියුම් මනුෂ්‍ය සබඳතා පවා සිදුවන්නේ දුරකථනයෙනි.ඔව්නට ජංගම දුරකථනය එකම ලෝකයකි.ඒ තුළ සියලුදෙනාම තම දුරකථන තිරයට පමණක් සීමා වී ඇත.සමහරු තනිවම තවත් අයෙක් මුමුණති.සියලු දෙනාටම තමන්ටම අනන්‍ය වූ මොබයිල්කරණය වූ ලෝකයක් ඇත.දක්නට ඇති නවතම ප්‍රවනතාවය නම්මනුෂ්‍ය සබඳතා පෙරට වඩා තුනිවු ස්වභාවයකට පත්ව තිබීමයි.තමා අසල සිටින පුද්ගලයාව  පවා නොහඳුනන තැනට මොබිල්කරන්‍ය වූ සමාජයේ මනුෂ්‍ය සබඳතා පත්ව ඇත.

      සාම කෙනෙකුටම කාලය ගත කිරීමට චැට් කිරීමට මුහුනුපොතේ යහළුවෝ සිටිති දවසින් දවස ෆොටෝ අප්ලෝඩ් කිරීම සහ ලයික් කිරීම කමෙන්ට් කිරීම චැට් කිරීමෙන් එහා මනුෂ්‍ය සබඳතාවයක වටිනාකම පවත්වා ගනීමට නොහඳුනන තැනට තරුණ තරුණියන් පත්ව ඇත. මෙය එක අතකින් සමාජ ව්‍යසනයකි.මන්ද මිනිස්කම හෝ තවකෙකුගේ සිතුවිලි පිලිබඳ නොදැනීම සමාජයක පැවැත්මට එල්ල වන ප්‍රබල බාධාවකි.මිනිසා තවත් අයෙකු කෙරෙහි පවතින දැනීම අඩුවීම හා අදහස් සියල්ල මොබයිල්කරණය වීම ලෝකයේ පැවැත්මට ද බාධාවක් වනු ඇත.තම අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම සහ උපන්දිනයට සුබ පැතීමත් උදෑසනට සුබ පැතීමත් මොබයිල්කරණය වී ඇත.එය අද ප්‍රබල සන්නිවේදන රටාවක් බවට පත්ව ඇත.facebook ,twitter හෝ smart ජංගම දුරකතනයක් පරිහරණය නොකරන්නෙකුට නැතිනම් viber හෝ facebook සාමාජිකයෙකු නොවන අයෙකුට එදිනෙදා තොරතුරු සෙවීම යනු කළුනික සෙවීමකි.එතරම් දුරට මොබයිල්කරණය තරුණ ජීවිත සංකීර්ණ භාවයට පත්කර ඇත.එනම් තරුණ පරම්පරාවට සිනාසීමට හෝ කතාකිරීම උගැන්වීමට සිදුවන දිනය වැඩි ඈතක  නොවනු ඇත.එහෙත් වටහාගත යුතු දෙය නම් මොබයිල්කරන්‍ය වීමට වඩා තරුණ තරුණියන් ලෙස දුරකථන තිරයෙන් එහා ලෝකය පිළිබඳව ද සංවේදී වෙමින් අපේ මිනිස්කමේ ගුණ සුවඳ ද තබාගැනීම වැදගත් බවය .එය තාක්ෂණයෙන් මැරිය යුත්තක් නොවේ.
                                                                                           
 
   

                                                                                                    






2100 වනවිට දුපත් රැසක් ගිලී යාමේ අවදානමක

මුහුදු මට්ටම ඉහළ යාම නිසා ලෝකයේ දුපත් රාජ්‍යයන් කිහිපයක් ගිලී යනු ඇතැයි හදුනාගෙන තිබෙනවා. 1870 සිට මේ දක්වා ගෝලීය වශයෙන් මුහුදු මට්ටම අඟල් 8 කින් ඉහළ ගොස් තිබෙනවා .මේ නිසා බොහෝ ජනයා වෙරළබඩ ප්‍රදේශ අතහැර උස්බිම් කරා සංක්‍රමණය වී ඇත. විද්වතුන්ට අනුව වසර 2100 වනවිට දැනට පවතින මුහුදු මට්ටම අඟල් 16 සිට 56 දක්වා ඉහළ යනු ඇතැයි සොයාගෙන තිබේ .කිරිබතී,මාලදිවයින , සි ෂෙල්ස් ,ටොරෙස් ස්ට්‍රටේ අය්ලන්ඩ්ස් ,සොලමන් ,මයික්‍රොනීසියා ,කාට්‍රට් එම දුපත් රාජ්‍යයන් වේ.හවායි සහ ඔස්ට්‍රේලියාව අතර මුහුදු මාර්ගයේ පිහිටා ඇති කිරිබතී දුපත් මේ අතරින් වැඩිම අවදානමකට ලක්ව ඇති දුපත් රාජ්‍ය ලෙස සැලකේ .මුහුඳු කාදනය නිසා මෙම දුපතේ තෙබුන්ගිනාකෝ ගම්මානයේ වැසියන්ට තම ගම්බිම් අතහැර දැමීමට සිදුව ඇත .කිරිබතී දුපත මුහුඳු මට්ටමට වඩා මඳ උසකින් යුත්  කොරල් දුපත් 32 කින් සමන්විත වේ . ලොව මුහුඳු මට්ටමේ සිට අඩුම උසකින් පිහිටා ඇති රාජ්‍ය ලෙස සැලකෙන මාලදිවෛන ද මේ අවදානමට මුහුණ පා ඇත.මුහුඳු මට්ටම අඟල් 36 කින් පමණ ඉහළ ගිය විට මාලදිවයින තවදුරටත් මෙලොව ජීවත් වීමට සුදුසු රාජ්‍යක් ලෙස සැලකේ.සි ෂෙල්ස් රාජ්‍යට ද එරට වෙරළ තීරයෙන් විශාල තීරයක් අහිමි වී තිබේ .ටොරෙස් ස්ට්‍රෙට් අයිලන්ඩ්ස් දුපතේ කොටසක් වන ටෙගුවාහි වෙසෙන ජනතාව 100 ක් පමණ ලොව ප්‍රථම දේශගුණික විපර්යාස අනාථයන් ලෙස නම්කර ඇත. ඒ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය විසිනි.මෙලෙස දුපත් රැසක් මුහුඳු මට්ටම ඉහළ යාම නිසා තම දුපත් සේදී යාමේ තර්ජනයට මුහුණ පා ඇත.       
                                                                                        (පුවත්පත් ලිපියක් ඇසුරිනි )



Tuesday, June 6, 2017

සන්නාළියනේ

ඇඳුම් පොඩි ගොතන්නට
දියකරන ජීවිතය
දයාබර යෙහෙළියනේ
ඔබට බර නැතිවද
මැෂිමේ ඉදිකටු තුඩට
රිදුම් දෙන ඔබේ දෑතේ
රිදුම නොදැනෙන සේ ඉන්නේ 
ඔබ නිසා හුස්ම ලත්
ඒ ඈයො හින්දා ද
ඔබ වියන කසී සළු
ගෙනෙයි රන් යස ඉසුරු
ඒ වුනත් ගිනියම්වූ ගෙන්දගම් කොළොම්තොට
දිවා රෑ ඉකිබිඳින ඔබේ පැතුම් 
කඳුළු කැට
වියන්නට හැකිවෙයිද
ඒ සිනිදු සළුව මත
අසන්නට ඔබේ හඬ නැත සවන් 
විවර වී
දිනනු මන දිවි සටන
අදිටනම සිතට ගෙන
එය වේය පිළිසරණ
ඔබේ කඳුළු කතාවට
සිනා රැළි අතුරන්න